Usługi prawne
Świadczę usługi prawne w następujących obszarach.
Prawo spadkowe
Przyjęcie i odrzucenie spadku – odpowiedzialność za długi spadkowe
Uchylenie się od skutków nieodrzucenia bądź odrzucenia spadku
Sprawy o zapłatę
Sprawy o zapłatę z umów ubezpieczeni
Spory o zapłatę z bankami i pozabankowymi instytucjami
Sprawy o zapłatę dot. czynszu i dzierżawy
Sprawy o zapłatę w sprawach gospodarczych
Prawo karne
Pomoc pokrzywdzonym przestępstwem
Czy istnieje obowiązek zawiadamiania organów ścigania o popełnionym przestępstwie
Art. 304 § 1 kodeksu postepowania karnego nakłada na każdego taki obwiązek w przypadku przestępstw ściganych z urzędu. Zgodnie z tym przepisem każdy, dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję.
Istnieją przestępstwa, które do działania z urzędu organów ściągania wymagają stosownego wniosku pokrzywdzonego. Tak jest z reguły przy przestępstwach popełnionych na szkodę osoby najbliższej. Przykładowo, w sytuacji dokonania kradzieży przez syna rzeczy należącej do jego ojca, oskarżyciel publiczny (tj. prokurator) będzie prowadził z urzędu postępowanie przygotowawcze, a później wniesie do sądu akt oskarżenia w stosunku do syna, ale pod warunkiem, że ojciec złoży wniosek o ściganie. W takiej sytuacji pokrzywdzony ma wybór czy chce, aby zawiadamiać organy ścigania o popełnieniu przestępstwa czy też nie.
Istnieje także niewielka liczba przestępstw, które ściąganie są wyłącznie z oskarżenia prywatnego. Wówczas to pokrzywdzony, jeżeli chce ukarania sprawcy to sam musi wnieść do sądu akt oskarżenia, a postępowania co do zasady toczy się wówczas bez udziału prokuratora. Takimi przestępstwami są zniewaga (art. 216 k.k.), zniesławienie (art. 212 k.k.), naruszenia nietykalności cielesnej innej osoby (art. 217 k.k.) oraz naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia trwającego nie dłużej niż 7 dni(art. 157 par 2 i 3 k.k.).
Zatem istnieją przestępstwa których ściganie jest możliwe tylko z inicjatywy samego pokrzywdzonego. Wówczas to sam pokrzywdzony ma prawo podjąć decyzję czy jest zainteresowany ściganiem przestępstwa.
Jak sporządzić prywatny akt oskarżenia?
Aby sporządzić prywatny akt oskarżenia należy przede wszystkim pamiętać o podstawowych elementach, które muszą znaleźć się w treści pisma. Te elementy to:
- data sporządzenia pisma,
- oznaczenie sądu, do którego jest kierowane,
- dane osobowe oskarżyciela prywatnego i oskarżonego (imię, nazwisko, adres, w miarę możliwości numer telefonu)
- opis zarzucanego oskarżonemu czynu,
- wskazanie dowodów, na których opiera się oskarżenie (w przypadku dowodów z dokumentu należy dokumenty te załączyć do aktu oskarżania, a w przypadku dowodu z nagrań, nagrania te należy załączyć do aktu oskarżenia na płycie CD
- uzasadnienie pisma
- podpis
- załączniki (dowód opłaty od prywatnego aktu oskarżenia w wysokości 300 zł oraz pozostałe dowody w sprawie np. dokumenty, płyty CD zawierające nagrania itp.
Czy jako pokrzywdzony mam prawo ustanowić pełnomocnika już w postępowaniu przygotowawczym?
Tak. Pokrzywdzony jest stroną postępowania przygotowawczego, wobec czego ma prawo ustanowić pełnomocnika
Czy pokrzywdzony ma prawo przeglądać akta postępowania?
Aby móc przeglądać akta w postępowaniu przygotowawczym konieczne jest wydanie stosownego zarządzenia przez prowadzącego postępowanie przygotowawcze. Zgoda taka jest wydawana jeżeli nie zachodzi potrzeba zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania lub ochrony ważnego interesu państwa. Możliwe jest także sporządzenie odpisów lub kopii (także fotokopii) akt postępowania.
Natomiast w wypadku odmowy udostępnienia akt pokrzywdzonemu na jego wniosek należy poinformować go o możliwości udostępnienia mu akt w późniejszym terminie.
Jak zgłosić chęć występowania w sprawie jako oskarżyciel posiłkowy?
Aby pokrzywdzony mógł działać w postępowaniu sądowym jako oskarżyciel posiłkowy musi złożyć sądowi stosowne oświadczenie w tym przedmiocie. Można to uczynić, aż do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej w przypadku postepowań karnych, a w terminie 7 dni od dnia zawiadomienia przez sąd o przesłaniu wniosku o ukaranie sprawcy w przypadku postępowań wykroczeniowych.
Złożenie oświadczenia po tych terminach nie wywoła żadnych skutków prawnych, a zatem pokrzywdzony nie będzie mógł uczestniczyć w procesie jako oskarżyciel posiłkowy.
Czy oskarżyciel posiłkowy może wnieść apelację od wyroku?
Oskarżyciel posiłkowy jest stroną postępowania karnego, wobec czego przysługuje mu prawo do zaskarżenia wyroku.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy na rzecz pokrzywdzonych przestępstwem na każdym etapie postępowania (postępowanie przygotowawcze, postępowanie sądowe przed sądami pierwszej i drugiej instancji). Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy
Obrona w sprawach karnych i sprawach o wykroczenia
Kiedy zostaje popełnione przestępstwo?
Na przestępstwo składają się następujące elementy:
- czyn człowieka
- czyn zabroniony przez ustawę
- czyn bezprawny
- czyn społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy
- czyn zawiniony
a wszystkie wyżej wskazane elementy muszą wystąpić łącznie, aby można było przyjąć przestępność danego zachowania.
Czy organy ścigania mają obowiązek z urzędu prowadzić postępowanie przygotowawcze, a później wnieść do sądu akt oskarżenia?
W zdecydowanej większości przestępstw tak. Istnieją jednak przestępstwa, które do działania z urzędu organów ściągania wymagają stosownego wniosku pokrzywdzonego. Tak jest z reguły przy przestępstwach popełnionych na szkodę osoby najbliższej. Przykładowo, w sytuacji dokonania kradzieży przez syna rzeczy należącej do jego ojca, oskarżyciel publiczny (tj. prokurator) będzie prowadził z urzędu postępowanie przygotowawcze, a później wniesie do sądu akt oskarżenia wobec syna, ale pod warunkiem, że ojciec złoży wniosek o ściganie. W przeciwnym wypadku prokurator nie będzie ścigał tego przestępstwa.
Istnieje także niewielka liczba przestępstw, które ściąganie są wyłącznie z oskarżenia prywatnego. Wówczas to pokrzywdzony sam musi wnieść do sądu akt oskarżenia, a postępowania co do zasady toczy się wówczas bez udziału prokuratora. Takimi przestępstwami są zniewaga (art. 216 k.k.), zniesławienie (art. 212 k.k.), naruszenia nietykalności cielesnej innej osoby (art. 217 k.k.) oraz naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia trwającego nie dłużej niż 7 dni (art. 157 § 2 i 3 k.k.)
Czy oskarżony musi mieć obrońcę?
W postępowaniu karnym oskarżony musi mieć obrońcę tylko w ściśle określonych przez przepisy przypadkach, a mianowicie w sytuacji gdy oskarżony:
- nie ukończył 18 lat;
- jest głuchy, niemy lub niewidomy;
- zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy jego zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swoim postępowaniem nie była w czasie popełnienia tego czynu wyłączona lub w znacznym stopniu ograniczona;
- zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy stan jego zdrowia psychicznego pozwala na udział w postępowaniu lub prowadzenie obrony w sposób samodzielny oraz rozsądny.
Dodatkowo przepisy wskazują, że oskarżony musi mieć obrońcę również wtedy, gdy sąd uzna to za niezbędne ze względu na inne okoliczności utrudniające obronę.
Jakie wnioski dowodowe można składać w procesie karnym?
Rozważna obrona wymaga starannego przemyślenia jakie wnioski dowodowe złożyć. Oczywiście należy pamiętać, że sąd przeprowadzi dowody nie tylko zawnioskowane przez oskarżonego czy oskarżyciela prywatnego, ale także te, które zostaną zgłoszone przez oskarżyciela publicznego (prokuratora). Także sąd może sam z urzędu przeprowadzić dowód, jeśli uzna to za uzasadnione.
Procedura karna daje szerokie możliwości korzystania z różnego rodzaju dowodów. Dowodami mogą być m.in. wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadków, dokumenty, opinie biegłych, oględziny, eksperymenty procesowe czy nagrania.
Kiedy sąd może odmówić przeprowadzenia dowodu?
Sąd może oddalić wniosek dowodowy w sytuacji gdy dojdzie do przekonania, że:
- przeprowadzenie dowodu jest niedopuszczalne;
- okoliczność, która ma być udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy albo jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy;
- dowód jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności;
- dowodu nie da się przeprowadzić;
- wniosek dowodowy w sposób oczywisty zmierza do przedłużenia postępowania;
- wniosek dowodowy został złożony po zakreślonym przez organ procesowy terminie, o którym strona składająca wniosek została zawiadomiona.
Jak zaskarżyć wyrok sądu pierwszej instancji?
Aby złożyć apelację od wyroku sądu pierwszej instancji należy w terminie 7 dni od jego wydania złożyć do sądu który wydał ten wyrok wniosek o sporządzenie uzasadnienia tego wyroku oraz doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem. Wniosek taki nie podlega żadnej opłacie, jednakże należy pamiętać, aby wskazać czy uzasadnienie ma dotyczyć całości wyroku, czy tylko części (np. tylko rozstrzygnięcia o środkach karnych).
Po doręczeniu przez sąd wyroku wraz z uzasadnieniem stronie otwiera się termin na sporządzenie i złożenie apelacji. Termin ten wynosi 14 dni w przypadku spraw karnych oraz 7 dni w przypadku spraw wykroczeniowych. Po jego upływie wniesienie apelacji będzie wiązało się z jej odrzuceniem, jako niedopuszczalnej.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy karne oraz sprawy o wykroczenie na każdym etapie postępowania (postępowanie przygotowawcze, postępowanie sądowe przed sądami pierwszej i drugiej instancji, postępowanie wykonawcze). Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
System dozoru elektronicznego
Na czym polega odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego (tzw. „bransoletka” bądź „obrączka”)?
Najprościej rzecz ujmując odbywanie kary pozbawienia wolności w dozorze elektronicznym (w skrócie SDE) polega na wykonaniu tej kary poza zakładem karnym. Miejsce pobytu skazanego, któremu sąd wyraził zgodę na odbycie kary w ten sposób jest kontrolowane przy użyciu środków technicznych.
Czy o orzeczenie odbywania kary pozbawienia wolności w SDE można wnosić już na etapie postępowania karnego?
Nie. Sąd karny rozpoznający merytorycznie sprawę oskarżonego nie jest władny, aby wydać rozstrzygnięcie o ewentualnym odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Aby odbywać karę w ramach SDE, już po zapadnięciu wyroku skazującego, należy złożyć stosowny wniosek w sądzie penitencjarnym właściwym dla miejsca przebywania skazanego, w którym to wniosku zostanie wykazanie występowanie przesłanek do stosowania SDE.
Jakie dokumenty należy załączyć do wniosku o SDE?
Podstawowymi dokumentami jakie trzeba obowiązkowo dołączyć są zgody wszystkich osób pełnoletnich, wspólnie zamieszkujących w miejscu, gdzie kara ma być wykonywana, najlepiej wraz z podaniem numerów telefonów do tych osób, aby ułatwić procedurę sprawdzenia możliwości technicznych zainstalowania sprzętu technicznego.
Ponadto warto dołączyć również inne dokumenty, w zależności od konkretnego stanu faktycznego. Jeżeli przykładowo skazany jest zatrudniony warto załączyć umowę o pracę oraz harmonogram wykonywania pracy, ewentualnie oświadczenie pracodawcy o godzinach w jakich wykonywana jest u niego praca przez skazanego. Sąd penitencjarny wyrażając zgodę na dozór będzie mógł w takiej sytuacji wyznaczyć godziny w jakich skazany może przebywać poza miejscem zamieszkania celem wykonywania pracy. Warto także załączyć szczegółowy harmonogram ze wskazaniem gdzie, kiedy i przez jaki czas będzie przebywał skazany (wizyty lekarskie, praktyki religijne, opisane powyżej wykonywanie pracy zarobkowej).
Jakie warunki trzeba spełnić, aby ubiegać się o SDE?
Aby sąd penitencjarny mógł wyrazić zgodę na odbywanie akry pozbawienia wolności w SDE muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:
- Orzeczona kara pozbawienia wolności (w tym także zastępcza kara pozbawienia wolności) nie może przekraczać 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności albo orzeczono karę pozbawienia wolności w wymiarze niższym niż 3 lata, a skazanemu do odbycia w zakładzie karnym pozostała część tej kary w wymiarze nie większym niż 6 miesięcy.
- Skazanie nie nastąpiło w warunkach tzw. multirecydywy (art. 64 § 2 k.k.).
- Odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie szczególne względy wskazujące, że w razie odbycia kary w tym systemie nie zostaną osiągnięte cele kary.
- Skazany musi posiadać miejsce stałego pobytu.
- Osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły zgodę na odbywanie kary w systemie SDE.
- Warunki techniczne są odpowiednie do zastosowania SDE.
Czy po spełnieniu warunków formalnych Sąd ma obowiązek orzec o wyrażeniu zgody na odbycie kary pozbawienia wolności w ramach systemu SDE?
Sąd ma uprawnienie, a nie obowiązek do wydania postanowienia, w którym wyrazi zgodę na odbycie kary pozbawienia wolności w ramach systemu SDE. Sąd bowiem po przeanalizowaniu treści wniosku, wysłuchaniu argumentacji skazanego i jego obrońcy, rozstrzyga, czy kara odbywana w systemie SDE jest wystarczająca do osiągnięcia celów kary orzeczonej względem skazanego.
Co należy rozumieć przez warunki techniczne do odbycia kary w systemie SDE?
Kara może być wykonywana w systemie dozoru elektronicznego jedynie wówczas, gdy pozwalają na to warunki techniczne obejmujące w szczególności liczbę oraz zasięg dostępnych nadajników i rejestratorów, oraz możliwości organizacyjne ich obsługi. Sprawdzenie warunków technicznych w miejscu, gdzie ma być odbywany dozór, z reguły ma miejsce na krótko przed planowanym posiedzeniem w sądzie.
Czy odbywając już karę pozbawienia wolności można uzyskać zgodę na odbycie pozostałej jej części w ramach systemu SDE?
Tak. Istotne jest jednak to, aby kara orzeczona wobec skazanego bądź suma kar do odbycia, nie przekraczała wymiaru jednego roku i sześciu miesięcy. Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można nadto udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego. W takiej sytuacji posiedzenie penitencjarne odbywa się na terenie zakładu karnego.
Kiedy rozpoczyna się odbywanie kary w systemie SDE?
Rozpoczęcie odbywania kary pozbawienia wolności w systemie SDE następuje nie później niż 24 godziny od zwolnienia skazanego z zakładu karnego, a jeśli skazany przebywa na wolności, nie później niż 24 godziny od ogłoszenia lub doręczenia skazanemu postanowienia o rozpoczęciu dozoru elektronicznego. Rozpoczęcie wykonywania dozoru elektronicznego następuje z dniem, w którym wobec skazanego uruchomiono środki techniczne niezbędne do wykonywania kary w tym systemie.
Co zawiera postanowienie sądu penitencjarnego o wyrażeniu zezwolenia na odbywanie kary w systemie SDE?
W postanowieniu o udzieleniu skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego sąd penitencjarny określa miejsce, czas, rodzaj lub sposób wykonywania nałożonych obowiązków oraz rodzaj podlegających zainstalowaniu środków technicznych, a także wyznacza termin i określa sposób zgłoszenia przez skazanego podmiotowi dozorującemu gotowości do zainstalowania rejestratora stacjonarnego lub przenośnego lub nadajnika.
Czy w razie złożenia wniosku o SDE nie trzeba stawiać się zakładzie karnym, jeżeli zostało wydane już zawiadomienie o terminie stawienia się celem odbywania kary w zakładzie karnym?
Wraz z wnioskiem o SDE można złożyć także wniosek o wstrzymanie wykonania kary do czasu rozpoznania wniosku o dozór elektroniczny. W razie odmowy wstrzymania kary do czasu rozpoznania wniosku, skazany powinien stawić się w zakładzie karnym. W przeciwnym wypadku sąd może wydać postanowienie stwierdzające, że skazany bezprawnie utrudniał wykonanie kary pozbawienia wolności. A to z kolei może mieć znaczenie przy staraniu się o warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbywania reszty kary pozbawienia wolności.
Czy w razie odmowy przez sąd udzielenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w ramach SDE można się odwołać?
Tak. Na postanowienie sądu penitencjarnego przysługuje zażalenie.
Czy możliwe jest warunkowe przedterminowe zwolnienie skazanego odbywającego karę w SDE?
Tak. Po złożeniu wniosku o przedterminowe zwolnienie skazanego odbywającego karę w SDE, sąd penitencjarny na posiedzeniu rozpoznaje wniosek i może orzec o warunkowym przedterminowym zwolnieniu z odbywania reszty kary. Należy jednakże pamiętać, że udzielenie warunkowego przedterminowego zwolnienia nie jest dopuszczalne wobec skazanego, który odbywa w SDE zastępczą karę pozbawienia wolności za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.
Jaki jest koszt złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary w SDE?
Wniosek o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego (SDE) nie podlega opłacie.
Wynagrodzenie adwokata za prowadzenie sprawy uzgadniane jest indywidualnie, na etapie przed złożeniem wniosku.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy
Odroczenia i przerwa wykonywania kary pozbawienia wolności
Na czym polega odroczenie wykonania kary pozbawiania wolności?
Odroczenie wykonania kary polega na odłożeniu na określony czas rozpoczęcia odbywania kary pozbawienia wolności. Mamy z nią do czynienia wyłącznie wówczas, gdy skazany nie rozpoczął jeszcze wykonywania kary w zakładzie karnym. Wydanie przez sąd postanowienia o odroczeniu wykonania kary pozbawienia wolności nie oznacza jednak, że skazany uniknie odbywania kary.
Kiedy odbycie kary pozbawienia wolności może zostać odroczone?
Sąd musi odroczyć wykonanie kary pozbawiania wolności w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby skazanego, uniemożliwiającej wykonywanie tej kary. Za ciężką chorobę uznaje się taki stan skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo.
Czy oprócz choroby są inne przesłanki do odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności?
Tak. Sąd może także odroczyć wykonanie kary pozbawienia wolności na okres do roku, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki.
Z kolei w stosunku do skazanej kobiety ciężarnej oraz osoby skazanej samotnie sprawującej opiekę nad dzieckiem sąd może odroczyć wykonanie kary na okres do 3 lat po urodzeniu dziecka.
Sąd może także odroczyć wykonanie kary pozbawienia wolności w wymiarze do roku, jeżeli liczba osadzonych w zakładach karnych lub aresztach śledczych przekracza w skali kraju ogólną pojemność tych zakładów;
Czy wniosek o odroczenie wstrzymuje wykonanie kary?
Nie, wniosek o odroczenie nie wstrzymuje wykonania kary. Gdy skazany (lub jego obrońca) składa wniosek o odroczenie kary, może jednocześnie złożyć wniosek o wstrzymanie kary do czasu rozpoznania wniosku o odroczenie. Wniosek o wstrzymanie kary zostanie w takiej sytuacji rozpoznany niezwłocznie. Natomiast w sytuacji gdy skazany (lub jego obrońca) złożą wniosek o odroczenie kary będąc jeszcze na wolności, a przed rozpoznaniem tego wniosku skazany zostanie przyjęty do zakładu karnego celem odbywania kary, to wówczas wniosek ten zostanie potraktowany jako wniosek o udzielenie przerwy w wykonaniu kary.
Czy w posiedzeniu w przedmiocie odroczenia może wziąć udział skazany?
Tak. W posiedzeniu w przedmiocie odroczenia ma prawo wziąć udział prokurator, skazany oraz jego obrońca, a także sądowy kurator zawodowy lub dyrektor zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o wydanie postanowienia.
Czy postanowienie sądu odmawiające zezwolenia na odroczenie kary pozbawienia wolności można zaskarżyć?
Na postanowienie w przedmiocie odroczenia lub przerwy przysługuje zażalenie.
W jakich sytuacjach może nastąpić udzielenie przerwy w odbywaniu kary pozbawieniu wolności?
Sąd penitencjarny udziela skazanemu przerwy w wykonaniu kary w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby skazanego, uniemożliwiającej dalsze wykonywanie tej kary w warunkach zakładu karnego, do czasu ustania tej przeszkody. Sąd penitencjarny może także udzielić przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności, jeżeli przemawiają za tym ważne względy rodzinne lub osobiste.
W jakich sytuacjach możliwe jest warunkowe zwolnienie z odbycia reszty kary po udzieleniu przerwy?
Jeżeli przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolności trwała co najmniej rok, a skazany odbył co najmniej 6 miesięcy kary - sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić skazanego z odbycia reszty kary.
Czy w posiedzeniu w przedmiocie przerwy może wziąć udział skazany?
Tak. W posiedzeniu w przedmiocie przerwy ma prawo wziąć udział prokurator, skazany oraz jego obrońca, a także sądowy kurator zawodowy lub dyrektor zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o wydanie postanowienia.
Czy postanowienie sądu odmawiające zezwolenia na przerwę w odbywaniu kary pozbawienia wolności można zaskarżyć?
Na postanowienie w przedmiocie udzielenia przerwy przysługuje zażalenie.
Czy możliwe jest odwołanie przerwy?
Tak. Przerwę w wykonaniu kary pozbawienia wolności sąd może odwołać w razie ustania przyczyny, dla której zostało udzielone, lub w wypadku, gdy skazany nie korzysta z odroczenia w celu, w jakim zostało udzielone, albo rażąco narusza porządek prawny, jak również z powodu niewykonywania obowiązków nałożonych przez sąd na skazanego
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy o udzielenie odroczenia odbywania kary pozbawienia wolności jak również sprawy o przerwę w wykonywaniu kary. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy
Tymczasowe aresztowanie
Na czym polega tymczasowe aresztowanie?
Tymczasowe aresztowanie jest jednym z tzw. środków zapobiegawczych. Polega na umieszczeniu podejrzanego lub oskarżonego w areszcie śledczym. Celem tymczasowego aresztowania jest zabezpieczenie postępowania karnego, uniemożliwienie bezprawnego wpływu osoby tymczasowo aresztowanej na prawidłowy tok postępowania.
Kiedy można stosować tymczasowe aresztowanie?
Przede wszystkim tymczasowe aresztowanie stosuje się, gdy konieczne jest zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego, czyli zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrycia się oskarżonego, zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu, a także w przypadku, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne.
W wyjątkowych przypadkach także tymczasowe aresztowanie stosowane jest celem zapobieżenia popełnieniu przez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa.
Niezbędną przesłanką do zastosowania tymczasowego aresztowania jest okoliczność, iż zebrane w danej sprawie dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że dana osoba popełniła zarzucane jej przestępstwo.
Wyjątkowo tymczasowe aresztowanie można zastosować także wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony, któremu zarzucono popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu powszechnemu, zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa groził.
Ponadto, jeżeli oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, albo gdy sąd pierwszej instancji skazał go na karę pozbawienia wolności nie niższą niż 3 lata, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania może być uzasadniona jedynie grożącą oskarżonemu surową karą.
Czy w razie zaistnienia przesłanek do tymczasowego aresztowania musi zostać one zastosowane?
Tymczasowego aresztowania nie stosuje się, jeżeli wystarczający jest inny środek zapobiegawczy np. poręczenie majątkowe czy dozór Policji.
Tymczasowe aresztowanie nie może być w żadnym wypadku zastosowane, jeżeli dane przestępstwo zagrożone jest karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą roku.
Czy o tymczasowym aresztowanie decyduje prokurator?
Nie. Prokurator jest tylko organem uprawnionym do złożenia wniosku w przedmiocie tymczasowego aresztowania. Tymczasowe aresztowanie może nastąpić wyłącznie na mocy postanowienia sądu. Co do zasady, o jego zastosowaniu w postępowaniu przygotowawczym orzeka sąd rejonowy, w którego okręgu prowadzone jest postępowanie przygotowawcze, jednakże w wypadkach niecierpiących zwłoki właściwy jest do tego także inny sąd rejonowy. Gdy został już wniesiony akt oskarżenia, do zastosowania tymczasowego aresztowania uprawniony jest sąd, przed którym sprawa się toczy.
Jaki jest czas stosowania tymczasowego aresztowania?
Sąd wydając postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania oznacza okres jego trwania, który co do zasady nie może przekraczać trzech miesięcy. Jeżeli jednak, ze względu na szczególne okoliczności sprawy nie było możliwe ukończenie postępowania przygotowawczego w powyższym terminie, na wniosek prokuratora, sąd pierwszej instancji właściwy do rozpoznania sprawy, może przedłużyć tymczasowe aresztowanie na okres, który łącznie nie może przekroczyć 12 miesięcy. Łączny okres stosowania tymczasowego aresztowania, do chwili wydania pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji nie może przekroczyć 2 lat. Trzeba jednak pamiętać, że w szczególnych wypadkach, sąd apelacyjny może, na wniosek prokuratora, ten okres przedłużać powyżej 2 lat.
Czy okres tymczasowego aresztowania zalicza się na poczet później orzeczonej kary pozbawienia wolności.
Tak. Okres tymczasowego aresztowania liczy się od dnia zatrzymania i zalicza się na poczet późniejszej kary pozbawienia wolności, o ile oczywiście zostanie wymierzona.
Czy możliwe jest uchylenie albo zmiana tymczasowego aresztowania na inny środek zapobiegawczy?
Tak. Tymczasowe aresztowanie należy niezwłocznie uchylić lub zmienić, jeżeli ustaną przyczyny, wskutek których został on zastosowany, lub powstaną przyczyny uzasadniające jego uchylenie albo zmianę. Wniosek tego rodzaju oskarżony może złożyć w każdym czasie. W jego przedmiocie rozstrzyga, najpóźniej w ciągu 3 dni, prokurator, a po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu – sąd, przed którym sprawa się toczy.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka udziela pomocy prawnej osobom wobec których zastosowano środki zapobiegawcze (bądź zachodzi obawa, że zostaną one zastosowane), w tym także w przypadku tymczasowego aresztowania. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy
Prawo rodzinne
Rozwód
Kiedy sąd orzeknie rozwód?
Sąd orzeknie rozwód w sytuacji gdy wystąpi o to jeden z małżonków, a pomiędzy małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego stron.
Jednocześnie nie może zachodzić żadna z negatywnych przesłanek do rozwodowych, a więc:
- wskutek rozwodu nie może ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków
- orzeczenie rozwodu nie może być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
- rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Kiedy można mówić o zupełnym rozkładzie pożycia małżeńskiego?
Rozkład pożycia małżonków jest zupełny, gdy wszystkie więzy łączące małżonków (duchowe, fizyczne i gospodarcze) uległy zerwaniu. Jeżeli przy zupełnym braku więzi duchowej i fizycznej pozostały pewne elementy więzi gospodarczej, wywołane szczególnymi okolicznościami (np. wspólnym zamieszkiwaniem), rozkład pożycia można mimo to uznać za zupełny.
Kiedy można mówić o zupełnym rozkładzie pożycia małżeńskiego?
Rozkład pożycia jest trwały, gdy doświadczenie życiowe pozwala przyjąć, że na tle okoliczności konkretnej sprawy powrót małżonków do pożycia nie nastąpi.
Kiedy orzeczenie rozwodu będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego?
Żaden przepis wprost nie wskazuje jakie sytuację nakazują przyjąć, że orzeczenie rozwodu będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dlatego należy sięgnąć do orzecznictwa i dorobku doktryny, gdzie wskazuje się, że orzeczenie rozwodu może okazać się sprzeczne z zasadami współżycia społecznego zwłaszcza wówczas, gdy jeden z małżonków jest nieuleczalnie chory, wymaga pomocy moralnej i materialnej współmałżonka i rozwód stanowiłby dla niego rażącą krzywdę.
Jakie rozstrzygnięcia zawiera wyrok rozwodowy?
W wyroku rozwodowym orzeka się przede wszystkim o rozwiązaniu małżeństwa. Rozwód może nastąpić bez orzekania o winie w rozkładzie pożycia, z winy obu stron albo z winy jednej ze stron.
Jeśli rozwodzący się małżonkowie mają wspólne małoletnie dzieci, wówczas sąd orzeknie również o władzy rodzicielskiej, alimentach oraz kontaktach z dziećmi.
Jeśli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, wówczas sąd ureguluje sposób korzystania z tego lokalu.
Jaki sąd jest właściwy do przeprowadzenia mojej sprawy rozwodowej?
Pozew o rozwód składa się zawsze w sądzie okręgowym, właściwym ze względu na ostatnie wspólne miejsce zamieszkania małżonków, o ile choć jeden z nich w tym okręgu jeszcze mieszka. W braku takiej podstawy, właściwy jest sąd miejsca zamieszkania pozwanego, a i jeśli tego miejsca nie sposób określić – sąd miejsca zamieszkania powoda.
Ile kosztuje rozwód?
Aktualnie opłata sądowa od pozwu o rozwód wynosi 600,00 zł. Opłaty dokonuje się przelewem bankowym na konto sądu lub za pomocą znaków opłaty sądowej. Wydruk potwierdzenia przelewu należy dołączyć do pozwu.
Czy już w trakcie trwania sprawy rozwodowej można uzyskać alimenty na dzieci na czas trwania procesu?
Tak. Należy wówczas w pozwie/odpowiedzi na pozew złożyć wniosek o udzielenie zabezpieczenia. We wniosku należy wskazać jakiej kwoty alimentów się żąda oraz wykazać interes prawny i uprawdopodobnić roszczenie.
Czy możliwe jest uzyskanie alimentów od byłego małżonka na swoją rzecz?
Tak. Małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania. Natomiast jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, nawet jeżeli ten nie znajduje się w niedostatku.
Kiedy wygasa obowiązek alimentowania byłego małżonka w razie orzeczenia alimentów na jego rzecz?
Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.
Kiedy nastąpi rozdzielność majątkowa?
Jeżeli małżonkowie pozostawali w ustroju wspólności ustawowej małżeńskiej, wówczas rozdzielność majątkowa nastąpi od dnia uprawomocnienia się wyroku. Innym sposobem jest wytoczenie odrębnego powództwa, jeszcze w trakcie trwania małżeństwa o ustanowienie rozdzielności majątkowej. Wówczas możliwe jest nawet, przy spełnieniu dodatkowych przesłanek, orzeczenie rozdzielności z datą wsteczną.
Co w przypadku gdy wyrok rozwodowy nie jest w pełni satysfakcjonujący?
Od wyroku rozwodowego każdej ze stron przysługuje prawo do wniesienia apelacji. Apelację wnosi się w terminie dwóch tygodni od daty doręczenia odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem do sądu apelacyjnego za pośrednictwem sądu okręgowego, który wydał wyrok. W apelacji trzeba wskazać uchybienia jakie popełnił sąd pierwszej instancji wydając wyrok.
Czy alimenty orzeczone na dzieci można później zmienić?
W wyroku rozwodowym zawarte są rozmaite rozstrzygnięcia, dotyczące nie tylko samego rozwiązania małżeństwa, lecz również kwestii związanych z wysokością alimentów lub władzą rodzicielską. Te elementy wyroku można zmienić, ponieważ często zdarza się tak, że sytuacja stron i ich dzieci po wydaniu wyroku ulega zmianie. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, dlatego też przy zwiększeniu potrzeb małoletniego albo po polepszeniu się możliwości zarobkowych zobowiązanego można wytoczyć powództwo o podwyższenie alimentów.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy rozwodowe. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy
Alimenty
Czy obowiązek alimentacyjny może być uregulowany jedynie w wyroku sądu?
Nie. Kwestie alimentacji mogą być przedmiotem umowy pomiędzy stronami. W sytuacji kiedy nie udaje się wypracować porozumienia wówczas sprawę należy skierować na drogę postępowania sądowego.
Jaki sąd jest właściwy do rozstrzygnięcia w sprawie alimentów?
Jeżeli pomiędzy małżonkami toczy się postępowanie rozwodowe, wówczas rozstrzygnięcie w zakresie alimentów zapadnie w wyroku rozwodowym.
W każdej innej sytuacji należy wytoczyć powództwo według miejsca zamieszkania osoby uprawnionej, czyli w tym przypadku małoletniego dziecka albo według miejsca zamieszkania osoby zobowiązanej. Sprawy o alimenty rozpoznawane są przez sądy rejonowe.
Czy pobieranie świadczenia „500+” wpływa na wysokość zasądzonych przez sad alimentów?
Nie. sąd, zasądzając alimenty, nie może brać pod uwagę świadczenia „500+”, ani innych świadczeń otrzymywanych na dziecko, wymienionych w art. 135 § 3 k.r.o.
Od czego zależy wysokość zasądzonych przez sąd alimentów?
Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Należy pamiętać, że wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie dziecka. Oznacza to, że rodzic, który na co dzień nie sprawuje opieki nad dzieckiem powinien w wyższym stopniu partycypować w kosztach utrzymania dziecka.
Czy osiągnięcie przez dziecko pełnoletniości automatycznie oznacza wygaśnięcie alimentów?
Nie. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zatem dopóki dziecko się nie usamodzielni rodzic obowiązany jest łożyć na nie alimenty. Jeżeli natomiast dziecko jest już samodzielnie, wówczas rodzic powinien wytoczyć powództwo o uchylenie jego obowiązku alimentacyjnego.
Czy alimenty orzeczone na dzieci można później zmienić?
Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, dlatego też przy zwiększeniu potrzeb dziecka albo po polepszeniu się możliwości zarobkowych zobowiązanego można wytoczyć powództwo o podwyższenie alimentów. Natomiast w odwrotnej sytuacji, czyli po zmniejszeniu się potrzeb dziecka albo po pogorszeniu się możliwości zarobkowych zobowiązanego można wytoczyć powództwo o obniżenie alimentów.
Kontakty z dziećmi
Czy, aby uregulować kontakty z dziećmi koniecznym jest przeprowadzenie spawy w sądzie?
Nie. Kwestia kontaktów z rodzica z dzieckiem może być przedmiotem umowy pomiędzy stronami. Jeżeli jednak strony nie potrafią wypracować porozumienia, bądź też któreś z nich nie przestrzega wcześniejszych uzgodnień koniecznym stanie się skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego.
Czy ograniczenie władzy rodzicielskiej wpływa na możliwość kontaktów z dzieckiem?
Zakres władzy rodzicielskiej rodzica nad małoletnim dzieckiem (a więc czy władza rodzicielska jest w pełni sprawowana przez rodzica, czy jest ograniczona, odebrana bądź zawieszona) nie ma znaczenia dla kwestii kontaktów tego rodzica z dzieckiem. Niezależnie bowiem od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.
Czy możliwe jest ograniczenie rodzicowi prawa do kontaktów z dzieckiem albo ich zakazania?
Tak. Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy ograniczy utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem. Sąd opiekuńczy może w szczególności:
1) zakazać spotykania się z dzieckiem;
2) zakazać zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu;
3) zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej osoby wskazanej przez sąd;
4) ograniczyć kontakty do określonych sposobów porozumiewania się na odległość;
5) zakazać porozumiewania się na odległość.
Natomiast jeżeli sąd opiekuńczy uzna, że utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem poważnie zagraża dobru dziecka lub je narusza, sąd zakaże ich utrzymywania.
Czy jeżeli sąd już ustalił kontakty to możliwa jest ich zmiana?
Tak. Sąd opiekuńczy może zmienić rozstrzygnięcie w sprawie kontaktów, jeżeli wymaga tego dobro dziecka.
Czy rodzeństwa albo dziadkowie również mogą wystąpić o uregulowanie ich kontaktów z dzieckiem?
Tak. Zarówno rodzeństwo, dziadkowie, powinowaci w linii prostej, jak również inne osoby, które przez dłuższy czas sprawowały pieczę nad dzieckiem mogą domagać się uregulowania ich kontaktów z dzieckiem.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy związane z uregulowaniem kontaktów z dzieckiem. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Podział majątku
Czy możliwe jest dokonanie podziału majątku już w toku postępowania rozwodowego?
Teoretycznie istnieje taka możliwość. Na wniosek jednego z małżonków sąd może (ale nie musi) w wyroku orzekającym rozwód dokonać podziału majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu. W praktyce najczęściej koniecznym jest zainicjowanie odrębnego postępowania w sprawie podziału majątku wspólnego małżonków, które toczy się przed sądem rejonowym, albowiem strony najczęściej nie są zgodne co do poszczególnych składników majątku wspólnego, ich wartości oraz sposobu jego podziału.
Jaki jest termin na złożenie wniosku o podział majątku wspólnego?
Wniosek o podział majątku wspólnego małżonków można złożyć w dowolnym terminie. Brak w tym zakresie jakichkolwiek terminów przedawnienia.
Co podlega podziałowi w ramach postępowania o podział majątku?
Podziałowi podlega to co wchodziło w skład majątku wspólnego byłych małżonków. Będzie to w szczególności:
- pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków,
- dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków,
- środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków,
- kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, na którym ewidencjonuje się informacje o zwaloryzowanej wysokości wpłaconych składek.
Co nie podlega podziałowi w ramach postępowania o podział majątku?
Podziałowi nie podlega to co wchodziło w skład majątku osobistego każdego z byłych małżonków. Będą to w szczególności:
- przedmioty majątkowe nabyte przez tego małżonka przed powstaniem wspólności ustawowej;
- przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że darczyńca lub spadkodawca inaczej postanowił,
- prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom,
- przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;
- prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie,
- przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość,
- wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków,
- przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków,
- prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy,
- co do zasady również przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego
Czy możliwe jest ustalenie przez sąd nierównych udziałów w majątku wspólnym małżonków?
Tak. Co prawda ogólna zasada stanowi, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, żeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. Zatem może zdarzyć się tak, że sąd ustali, że udział w majątku wspólnym jednego małżonka wyniósł 1/4, a drugiego 3/4.
Co powinno znaleźć się we wniosku o podział majątku wspólnego?
Taki wniosek musi spełniać wymagania formalne, jakie przepisy kodeksu postępowania cywilnego stawiają każdemu innemu wnioskowi. Do wniosku należy dołączyć także dowód uiszczenia opłaty sądowej. W treści wniosku należy określić skład majątku podlegającego podziałowi, oszacować wartość poszczególnych jego składników, a nadto wskazać proponowany sposób ich podziału. Przedmiotem podziału mogą być wyłącznie aktywa wchodzące w skład majątku wspólnego zgromadzone na dzień ustania wspólności, ale istniejące w chwili dokonywania podziału. Do podziału nie zalicza się natomiast pasywów. Dodatkowo we wniosku o podział majątku można żądać również ustalenia nierównych udziałów w majątku wspólnym, zwrotu wydatków i nakładów z majątku wspólnego na rzecz majątku osobistego lub z majątku osobistego na rzecz majątku wspólnego lub też rozstrzygnięcia kwestii spornych między małżonkami co do poszczególnych rzeczy.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy związane z podziałem majątku wspólnego byłych małżonków. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Władza rodzicielska
Czym jest władza rodzicielska?
Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.
Co w sytuacji gdy władza rodzicielska przysługuje obojgu rodziców, a rodzice nie mogą porozumieć się w istotnych sprawach dziecka?
W takiej sytuacji o istotnych sprawach dziecka powinien rozstrzygnąć sąd opiekuńczy.
W jakich sytuacjach władza rodzicielska może być ograniczona?
Jeżeli dobro dziecka jest zagrożone, sąd opiekuńczy wyda odpowiednie zarządzenia. Sąd opiekuńczy może w szczególności:
1) zobowiązać rodziców oraz małoletniego do określonego postępowania, w szczególności do pracy z asystentem rodziny, realizowania innych form pracy z rodziną, skierować małoletniego do placówki wsparcia dziennego, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej lub skierować rodziców do placówki albo specjalisty zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń;
2) określić, jakie czynności nie mogą być przez rodziców dokonywane bez zezwolenia sądu, albo poddać rodziców innym ograniczeniom, jakim podlega opiekun;
3) poddać wykonywanie władzy rodzicielskiej stałemu nadzorowi kuratora sądowego;
4) skierować małoletniego do organizacji lub instytucji powołanej do przygotowania zawodowego albo do innej placówki sprawującej częściową pieczę nad dziećmi;
5) zarządzić umieszczenie małoletniego w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka albo w instytucjonalnej pieczy zastępczej albo powierzyć tymczasowo pełnienie funkcji rodziny zastępczej małżonkom lub osobie, niespełniającym warunków dotyczących rodzin zastępczych, w zakresie niezbędnych szkoleń, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej albo zarządzić umieszczenie małoletniego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej.
W jakich sytuacjach władza rodzicielska może być zawieszona?
W razie przemijającej przeszkody w wykonywaniu władzy rodzicielskiej sąd opiekuńczy może orzec jej zawieszenie. Zawieszenie będzie uchylone, gdy jego przyczyna odpadnie.
W jakich sytuacjach rodzic może zostać pozbawiony władzy rodzicielskiej?
Rodzic może zostać pozbawiony władzy rodzicielskiej przez sad opiekuńczy w sytuacji gdy władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone w stosunku do jednego z rodziców albo w stosunku do obojga rodziców. Pamięta jednak należy, że w razie ustania przyczyny, która była podstawą pozbawienia władzy rodzicielskiej, sąd opiekuńczy może władzę rodzicielską przywrócić.
Czy w wyroku rozwodowym sąd będzie rozstrzygał o władzy rodzicielskiej?
Tak. Jeżeli małżonkowie mają wspólne małoletnie dzieci to takie rozstrzygnięcie również znajdzie się w wyroku.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy związane z władzą rodzicielską. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Odszkodowania
Wypadki komunikacyjne
Jakie mogą być skutki wypadku komunikacyjnym i czego można domagać się od sprawcy?
W wyniku wypadku komunikacyjnego możemy doznać szkody zarówno na mieniu, czyli szkody na pojeździe, jak i na własnej osobie. Często bowiem, zwłaszcza w przypadku poważniejszych wypadków drogowych, następstwem jest nie tylko zwykłe uszkodzenie pojazdu, ale także długotrwałe leczenie oraz rehabilitacja. W takiej sytuacji możemy domagać się nie tylko odszkodowania, czyli naprawienia szkody (np. kosztów naprawy pojazdu, kosztów wizyt lekarskich, dojazdów na wizyty itp.), ale także zadośćuczynienia.
Czym jest zadośćuczynienie?
Zadośćuczynienie to świadczenie przysługujące w przypadku tzw. szkód na osobie o charakterze niemajątkowym. Zasadniczą jego rolą jest kompensacja, czyli naprawienie krzywdy. Ma ono stanowić pewnego rodzaju złagodzenie cierpień fizycznych i psychicznych poszkodowanego. Zatem w przypadku wystąpienia następstw wypadku takich jak przykładowo lęk przed poruszaniem się autem, bezsenność, obniżenie nastroju, brak możliwości realizowania dotychczasowych pasji, wycofanie się z życia społecznego, poszkodowany może domagać się także otrzymania od sprawcy stosownego zadośćuczynienia, które będzie miało na celu zrekompensować doznaną krzywdę.
Od kogo żądać odszkodowania i zadośćuczynienia za wypadek komunikacyjny? Od sprawcy czy od ubezpieczyciela?
Odpowiedzialność za szkodę, jaka wystąpiła w wyniku wypadku komunikacyjnego, co do zasady, ponosi sprawca zdarzenia. Jednakże istnieje obowiązek posiadania ubezpieczenia OC dla posiadaczy pojazdów mechanicznych, co znacznie ułatwia poszkodowanym dochodzenie swoich roszczeń. Najprostszą metodą uzyskania odszkodowania jest dochodzenie jego wypłaty od ubezpieczyciela sprawcy zdarzenia.
Od 1 kwietnia 2015 roku funkcjonuje także system Bezpośredniej Likwidacji Szkody, dzięki któremu wypłatą odszkodowania po szkodzie spowodowanej przez innego kierowcę zajmuje się towarzystwo ubezpieczeniowe, w którym to poszkodowany posiada polisę OC. Należy jednak pamiętać, że program BLS nie obejmuje szkód powyżej 30.000,00 zł, a także zdarzeń, w których zostały ranne osoby, wypadków za granicą oraz stłuczek, które spowodowały uszkodzenia u więcej niż dwóch pojazdów. W tego typu sytuacjach żądanie należy zgłaszać wyłącznie do ubezpieczyciela sprawcy zdarzenia, nie zaś do własnego ubezpieczyciela.
Dlatego istotne jest, aby od razu po zdarzeniu zweryfikować czy polisa OC sprawcy wypadku jest ważna. Można to zrobić w łatwy sposób za pośrednictwem strony https://www.ufg.pl, w zakładce „Identyfikacja umowy OC”.
Jak wykazać ubezpieczycielowi zaistnienie wypadku?
Najprościej fakt zaistnienia wypadku można wykazać poprzez oświadczenie sprawcy sporządzone po zdarzeniu bądź notatką Policji, o ile została wezwana na miejsce zdarzenia.
W jaki sposób zgłosić ubezpieczycielowi szkodę?
Najsprawniej jest zgłosić szkodę online przy użyciu formularza znajdującego się na stronie ubezpieczyciela sprawcy. Można także udać się na osobistą wizytę w oddziale właściwej firmy ubezpieczeniowej, wykonać telefon na infolinię towarzystwa albo wystosować stosowne pismo obejmujące zgłoszenie szkody.
Co w sytuacji gdy sprawca szkody nie posiada ważnego ubezpieczenia OC albo ucieknie z miejsca zdarzenia?
W takiej sytuacji odszkodowanie wypłaca Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Szkodę wówczas zgłasza się do dowolnie wybranego towarzystwa ubezpieczeniowego.
W jakim terminie należy zgłosić szkodę?
Umowa ubezpieczenia lub ogólne warunki ubezpieczenia mogą przewidywać, że ubezpieczający ma obowiązek w określonym terminie powiadomić ubezpieczyciela o wypadku. Jeżeli takich postanowień nie ma, wówczas czas na zgłoszenie likwidacji szkody towarzystwu ubezpieczeniowemu wynosi trzy lata. W praktyce lepiej jednak nie zwlekać ze zgłoszeniem szkody i zrobić to jak najszybciej, aby uchronić się przed zarzutami, że szkoda zwiększyła się z czasem.
Czy zgłoszenia szkody może dokonać adwokat w imieniu poszkodowanego?
Tak. Skorzystanie z usług adwokata pozwoli precyzyjnie sformułować żądanie, a także pozwoli przywołać istotne okoliczności, dzięki czemu być może sprawę uda się załatwić szybko i sprawnie, bez konieczności wytaczania powództwa. Adwokat będzie także w stanie oszacować jakiej kwoty odszkodowania i zadośćuczynienia poszkodowany może realnie się domagać.
Co w sytuacji gdy ubezpieczyciel odmawia wpłaty odszkodowania, bądź wypłaca zaniżone odszkodowanie?
Gdy ubezpieczyciel kwestionuje swoją odpowiedzialność i odmawia naprawienia szkody, bądź uznaje swoją odpowiedzialność, ale w niewielkim wymiarze i wypłaca zaniżone odszkodowanie, w takiej sytuacji poszkodowany może dochodzić należnego mu odszkodowania i zadośćuczynienia przed sądem.
Zatem w przypadku wypłaty niewielkiego odszkodowania warto udać się adwokata, aby ten po przeanalizowaniu dokumentów i bazując na swoim doświadczeniu zawodowym mógł oszacować czy wypłacone odszkodowanie i zadośćuczynienie są adekwatne do poniesionej szkody i krzywdy. W praktyce bowiem często zdarza się, że wypłacone przez ubezpieczyciela odszkodowanie i zadośćuczynienie stanowią jedynie niewielki procent należnej poszkodowanemu kwoty.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy związane z dochodzeniem odszkodowania i zadośćuczynienia w związku z wypadkami komunikacyjnymi. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Uszkodzenia ciała
Uszkodzenia mienia
Niesłuszne aresztowanie
Kiedy można domagać się odszkodowania i zadośćuczynienia za niesłuszne aresztowanie?
Kodeks postępowania karnego przewiduje możliwość domagania się zadośćuczynienia i odszkodowania, które było oczywiście niesłuszne. Przede wszystkim oczywiście niesłuszne jest aresztowanie jeżeli oskarżony został prawomocnie uniewinniony od popełnienia zarzuconego mu czynu lub wobec którego umorzono postępowanie.
Gdzie składać wniosek o przyznanie stosownego odszkodowania w przypadku niesłusznego aresztowania?
Aby zainicjować postępowanie, poszkodowany musi złożyć stosowny wniosek w wydziale karnym sądu okręgowego właściwym ze względu na położenie sądu, w którym wydano orzeczenie w I instancji. We wniosku w przypadku prawomocnego uniewinnienia należy powołać się na wyrok uniewinniający, a w przypadku umorzenia postępowania odpowiednio postanowienie o umorzeniu postępowania. Nadto we wniosku wskazać należy też wszelkie okoliczności uzasadniające wniosek i wykazać je odpowiednimi dowodami.
Jaka jest opłata od wniosku o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne aresztowanie?
Wniosek za niesłuszne aresztowanie jest wolny od opłat.
Jaki jest termin na złożenie wniosku o odszkodowanie za niesłuszne aresztowanie?
Z wnioskiem o odszkodowanie za niesłuszne aresztowanie należy wystąpić w ciągu roku od uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie.
Jakie roszczenia przysługują niesłusznie aresztowanemu?
Niesłusznie aresztowanemu przysługują dwa roszczenia, tj. odszkodowanie i zadośćuczynienia za krzywdę. Jeżeli oskarżony poniósł szkodę majątkową może domagać się z tego tytułu zapłaty obejmującej poniesione straty i utracone korzyści wynikające bezpośrednio ze stosowania tymczasowego aresztowania. Natomiast zadośćuczynienie za krzywdę stanowi rekompensatę za szkodę niemajątkową, czyli wszelkie cierpienia fizyczne i psychiczne wynikające z doznanej krzywdy. Analiza orzecznictwa prowadzi do wniosku, że sądy za każdy miesiąc niesłusznego pozbawienia wolności przyznają zwykle zadośćuczynienie w wysokości średniego miesięcznego wynagrodzenia.
Co ma wpływ na zwiększenie kwoty należnego zadośćuczynienia?
Wiele czynników może wpłynąć na ostateczną wysokość zadośćuczynienia. Można je wymienić jedynie przykładowo. Takimi czynnikami są m.in. czas trwania tymczasowego aresztowania, rodzaj zarzutu, okoliczności zatrzymania, sposób traktowania przez funkcjonariuszy, wpływ niesłusznego aresztowania na zanik relacji z członkami rodziny. Dlatego tak istotne jest aby we wniosku zawrzeć odpowiednie wnioski dowodowe, za pomocą których niesłusznie aresztowany wykaże rzeczywiście należną mu wysokość odszkodowania.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy związane z dochodzeniem odszkodowania i zadośćuczynienia w związku z niesłusznym aresztowaniem. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Dobra osobiste
Czym są dobra osobiste?
Dobra osobiste to prawa niemajątkowe, przysługujące każdej osobie fizycznej, jak i prawnej, związane bezpośrednio z daną, konkretną osobą. Odnoszą się przede wszystkim do godności człowieka. Żaden przepis kodeksu cywilnego, ani żadnej innej ustawy nie podaje zamkniętego katalogu dóbr osobistych. W kodeksie cywilnym znajduje się jedynie przykładowe wyliczenie, gdzie wskazano, ze dobrami osobistymi są m.in. zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko, wizerunek, tajemnica korespondencji czy twórczość. Dobrami osobistymi są także m.in. kult pamięci zmarłych i prawo do grobu
Czy dobra osobiste przysługują także osobom niepełnoletnim?
Zakaz jakiejkolwiek ingerencji w dobra osobiste jest prawem bezwzględnym i niezbywalnym, co oznacza, że przysługują każdemu od urodzenia do śmierci. Dóbr osobistych nie można się zrzec.
Co musi się stać, aby można było uznać, że naruszono dobra osobiste?
Aby można było uznać, że naruszono dobra osobiste muszą być spełnione następujące warunki:
- działanie drugiej osoby musi być bezprawne, przy czym istnieje domniemanie bezprawności tego działania
- brak było sprzeciwu co do naruszenia dobra osobistego
- działanie drugiej osoby jest obiektywnym naruszeniem dobra osobistego z punktu widzenia społeczeństwa i panujących w nim norm
Co w przypadku, gdy dobro osobiste zostaje naruszone?
Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, żeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności żeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie.
Ten czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem może również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny, a jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia.
Reasumując, w przypadku naruszenia dobra osobistego można domagać się:
- zaniechania działania, które narusza dobro osobiste;
- usunięcia skutków dokonanego naruszenia, np. poprzez złożenie oświadczenie odpowiedniej treści w prasie;
- zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny;
- naprawienia szkody w formie odszkodowania na zasadach ogólnych, jeśli naruszenie dobra osobistego spowoduje szkodę majątkową.
Czy tylko osoby fizyczne posiadają dobra osobiste?
Nie, niektóre dobra przysługują także osobom prawnym ja również tzw. ułomnym osobom prawnym czyli jednostkom organizacyjnym niebędącym osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną. W przypadku takich podmiotów możemy mówić o takich dobrach osobistych jak np. renoma albo tajemnica korespondencji.
Jak napisać pozew o ochronę dóbr osobistych?
Taki pozew musi spełniać wymagania formalne, jakie przepisy kodeksu postępowania cywilnego stawiają każdemu innemu pozwowi. W treści pozwu należy opisać, w jaki sposób doszło do zagrożenia albo naruszenia naszych dóbr osobistych a także wskazać, czego powód domaga się. Pozew może zawierać wniosek o zabezpieczenie powództwa na czas trwania sporu sądowego, co jest to o tyle istotne, że niekiedy postępowania trwają latami, a w niektórych sytuacjach brak zabezpieczenia może sprawić, że negatywne konsekwencje naruszenia dobra osobistego będą jeszcze większe. by uzyskać zabezpieczenie musimy uprawdopodobnić nasze roszczenie i wykazać, że brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie.
Pozew należy złożyć do sądu właściwego dla pozwanego albo do sądu, w okręgu którego nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Jeśli jednak do naruszenia dobra osobistego doszło przy wykorzystaniu środków masowego przekazu, to pozew można złożyć również do sądu właściwego dla miejsca zamieszkania lub siedziby powoda. Jeśli wśród dochodzonych przez nas roszczeń jest roszczenie niemajątkowe, a więc żądanie zaniechania albo usunięcie skutków naruszenia, to pozew należy złożyć do sądu okręgowego. Jeśli natomiast domagamy się jedynie roszczeń majątkowych (zadośćuczynienie, zapłata na cel społeczny, odszkodowanie), to w przypadku gdy suma roszczeń nie przekracza 75.000,00 zł właściwy będzie sąd rejonowy, a w pozostałych przypadkach – sąd okręgowy.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy związane z naruszeniami dóbr osobistych. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Nieruchomości
Zasiedzenia i uwłaszczenia
Czy przedmiotem zasiedzenie mogą być tylko nieruchomości?
Nie, przedmiotem zasiedzenia mogą być zarówno nieruchomości jak i rzeczy ruchome.
Jakie przesłanki należy spełnić, aby doszło do zasiedzenia nieruchomości?
- posiadanie samoistne rzeczy, czyli faktyczne władanie nieruchomością tak jak właściciel. Z kolei posiadanie zależne nie prowadzi do zasiedzenia rzeczy. Z posiadaniem zależnym mamy do czynienia w sytuacji gdy posiadacza wiąże z właścicielem jakiś stosunek prawny np. najem, dzierżawa, użytkowanie.
- ciągłość posiadania, bowiem jedynie nieprzerwane posiadanie prowadzi do zasiedzenia.
- upływ terminu, który w przypadku nieruchomości wynosi odpowiednio 30 lat w przypadku złej wiary oraz 20 lat w przypadku dobrej wiary
Jak wykazać przed sądem posiadanie samoistne?
Wykazanie faktu posiadania samoistnego może nastąpić za pomocą różnych dowodów, w szczególności zeznań świadków oraz dowodów z dokumentów (m.in. potwierdzenie uiszczania danin publicznoprawnych).
Czy możliwe jest uzyskanie dokumentu stwierdzającego zasiedzenie w inny sposób, aniżeli po przeprowadzeniu postępowania przez sąd?
Do stwierdzenia zasiedzenia niezbędne jest wydanie stosownego postanowienia przez sąd. Może to odbyć się w postępowaniu o zasiedzenie albo też w innym postępowaniu w razie zgłoszenia zarzutu zasiedzenia.
Czy możliwe jest zasiedzenie jedynie części działki?
Tak, w drodze zasiedzenia możliwe jest nabycie własności części gruntu z większej nieruchomości macierzystej. Wówczas podział gruntu może nastąpić niezależnie od ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Ile kosztuje złożenie wniosku o zasiedzenie nieruchomości?
Opłata od wniosku o zasiedzenie nieruchomości wynosi 2000,-zł. Należy pamiętać, że w niektórych sprawach o zasiedzenie konieczne jest także przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego np. geodety, co również może wiązać się z dodatkowymi wydatkami w sprawie.
Czy możliwe jest uzyskanie zwolnienia od ponoszenia w całości kosztów postępowania o zasiedzenie?
Tak. W przypadku spraw o zasiedzenie, tak samo jak w przypadku każdej innej sprawy strona może złożyć wniosek o zwolnienie jej od ponoszenia kosztów sądowych. Warunkiem udziela przez sąd zwolnienia od ponoszenia kosztów sądowych jest wykazanie przez stronę, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny lub, że poniesienie tych kosztów narazi ją na taki uszczerbek.
Na czym polega postępowanie o uwłaszczenie nieruchomości?
Postępowanie o uwłaszczenie ma doprowadzić do uregulowaniu stanu prawnego nieruchomości.
Zgodnie z ustawą z dnia 26 października 1971 roku o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, nieruchomości wchodzące w skład gospodarstw rolnych i znajdujące się w dniu wejścia w życie ustawy (tj. 04 listopada 1971 roku) w samoistnym posiadaniu rolników, stają się z mocy samego prawa własnością rolników, jeżeli oni sami lub ich poprzednicy objęli te nieruchomości w posiadanie na podstawie zawartej bez prawem przewidzianej formy umowy sprzedaży, zamiany, darowizny, umowy o dożywocie lub innej umowy o przeniesienie własności, o zniesienie współwłasności albo umowy o dział spadku.
Natomiast rolnicy, którzy do dnia wejścia w życie ustawy posiadali nieruchomości jako samoistni posiadacze (w dobrej wierze) nieprzerwanie od lat pięciu, stawali się z mocy samego prawa właścicielami tych nieruchomości, chociażby nie zachodziły warunki powyżej wskazane. Jeżeli jednak uzyskali posiadanie w złej wierze, nabycie własności następowało wtedy, gdy posiadanie trwało co najmniej przez lat dziesięć.
W postępowaniu o uwłaszczenie sąd bada kto był posiadaczem samoistnym nieruchomości na dzień 04 listopada 1971 r.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy o stwierdzenie nabycia własności rzeczy (tak nieruchomości jak i ruchomości) przez zasiedzenie jak również sprawy o uwłaszczenie nieruchomości. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Uzgodnienie treści księgi wieczystej
Co w sytuacji gdy treść księgi wieczystej nie odpowiada rzeczywistości?
W razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej, a rzeczywistym stanem prawnym możliwe jest żądanie usunięcia przez sąd tej niezgodności.
Kto może wytoczyć powództwo o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym?
Legitymację to wytoczenia takiego powództwa ma osoba, której prawo nie jest wpisane w księgę wieczystą (a zgodnie z rzeczywistością wpisane być powinno) lub prawo to jest wpisane błędnie albo też w księdze wieczystej figuruje nieistniejące w rzeczywistości obciążenie lub ograniczenie.
Kto będzie pozwanym w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym?
W zależności od konkretnego stanu faktycznego pozwanym będzie osoba, na rzecz której wpisane jest nieistniejące prawo, bądź aktualny według księgi wieczystej właściciel nieruchomości, gdy chodzi o wpis prawa nieujawnionego, czy też osoba na rzecz której dokonano błędnego wpisu.
Do jakiego sądu złożyć pozew o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym?
Do wydziału cywilnego sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce położenie nieruchomości. Wyrok sądu stwierdzający niezgodność stanu prawnego nieruchomości ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym będzie stanowił podstawę skorygowanie dotychczasowego wpisu w księdze wieczystej przez sąd wieczystoksięgowy.
Ile kosztuje opłata od pozwu w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym?
Oplata zależy od przedmiotu wartości sporu. Wartość przedmiotu sporu to w przypadku tego powództwa to wartość prawa podlegającego uzgodnieniu (np. kwota hipoteki, wartość prawa rzeczowego, a także wartość samej nieruchomości, gdy chodzi o wpis dotyczący jej własności). Po ustaleniu jaka jest wartość przedmiotu sporu należy sięgnąć do art. 13 ust 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, by precyzyjnie ustalić wysokość koniecznej opłaty od pozwu.
Czy możliwe jest uzyskanie zwolnienia od ponoszenia w całości kosztów postępowania o o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym?
Tak. W przypadku spraw o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, tak samo jak w przypadku każdej innej sprawy strona może złożyć wniosek o zwolnienie od ponoszenia kosztów sądowych. Warunkiem udziela przez sąd zwolnienia od ponoszenia kosztów sądowych jest wykazanie przesz stronę, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny lubże poniesienie tych kosztów narazi ją na taki uszczerbek.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Sprawy o eksmisje
Na czym polega postępowanie sądowe o eksmisję?
Celem takiego postępowania jest uzyskanie orzeczenia, na mocy którego możliwe będzie usunięcie osoby z zajmowanej przez nią nieruchomości, opróżnieniu lokalu z rzeczy do niej należących i wydaniu tegoż lokalu osobie posiadającej do niego tytuł prawny.
Jakie mogą być podstawy do wszczęcie procesu o eksmisję?
Tak naprawdę przyczyn dla których właściciel będzie dochodził na drodze postępowania sądowego usunięcia osoby, która nieruchomość zajmuje może być wiele. Przykładowo wskazać należy, ze sytuacjami takimi mogą być w szczególności niewywiązywanie się przez najemcę z zapłaty czynszu najmu, wykraczanie przez lokatora w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, zaniechanie przez najemcę opuszczenia lokalu pomimo zakończenia stosunku najmu czy zajmowanie lokalu przez jakąś osobę bez tytułu prawnego.
Co bada sąd w toku procesu o eksmisję?
W procesie o eksmisję sąd bada przede wszystkim czy spełnione zostały przesłanki do orzeczenia eksmisji. Ponadto sąd musi ustalić czy osobie, której eksmisja dotyczy przysługuje uprawnieniu do zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. Uprawnienie do lokalu socjalnego przysługuje m.in. kobietom w ciąży, małoletniemu, osobie niepełnosprawnej i ubezwłasnowolnionej oraz osobie sprawującej nad nią opiekę i wspólnie z nią zamieszkałej, osobie obłożnie chorej, emerytom lub rencistom, osobie posiadającej status bezrobotnego. Sąd bada także czy osoba ta może zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany lub ich sytuacja materialna pozwala na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych we własnym zakresie.
Czy po uprawomocnieniu się orzeczenia stwierdzającego eksmisję można natychmiast domagać opuszczenia nieruchomości przez osobę wobec której orzeczenie wydano?
Nie zawsze tak będzie. Jeżeli sąd w orzeczeniu wskaże, że pozwanemu przysługuje prawo do lokalu socjalnego, wówczas pozwany może nadal przebywać na nieruchomości. Sąd bowiem w takiej sytuacji nakaże wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu. To kiedy gmina złoży taką ofertę zależy od tego, ile lokali socjalnych posiada w swoim zasobie gmina. Najczęściej bowiem wszystkie lokale socjalne w zasobie gminy są zajęte i należy oczekiwać za zwolnieniem się lokalu.
Czy w razie długiego oczekiwania na złożenie przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego można domagać się odszkodowania?
Tak, w tego typu sytuacji można wytoczyć powództwo przeciwko gminie domagając się stosownego odszkodowania z tytułu poniesionej szkody, przy czym oczywiście w toku procesu należy szkodę tę odpowiednio wykazać.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy związane ze sprawami eksmisyjnymi. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Sprawy dotyczące najmu lokali
Co w sytuacji gdy najemca ignoruje wezwania do zapłaty zaległego czynszu?
W sytuacji, gdy najemca nie płaci należnego wynajmującego czynszu, a wszelkie wezwania do zapłaty nie przynoszą rezultatu jedyną możliwością odzyskania pieniędzy pozostaje wytoczenie powództwa przed sądem.
Czy tylko osoba, która podpisała umowę najmu odpowiada za nieuregulowany w terminie czynsz?
Nie, zgodnie z kodeksem cywilnym za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na jego utrzymaniu, którzy nie są w stanie utrzymać się samodzielnie.
Za ile miesięcy musi zalegać z zapłatą czynszu najemca aby można było skierować sprawę do sądu?
Wystarczy, że najemca nie zapłaci czynszu za jeden miesiąc, aby można było dochodzić należności przed sądem.
Jak napisać pozew o zapłatę zaległego czynszu?
Taki pozew musi spełniać wymagania formalne, jakie przepisy kodeksu postępowania cywilnego stawiają każdemu innemu pozwowi. Do pozwu należy dołączyć także dowód uiszczenia opłaty sądowej od pozwu, dowody potwierdzające, że powód jest właścicielem lokalu (np. odpis z księgi wieczystej, akt notarialny), umowę najmu, wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania lub odbioru listu. Można także sporządzić zestawienie zaległości czynszowych, aby sąd nie miał problemów z ustaleniem z czego wynika żądana pozwem kwota.
Jaki sąd będzie właściwy do rozpoznania sprawy?
Sądem właściwym do rozpoznania sprawy jest sąd rejonowy miejsca zamieszkania pozwanego lub miejsca położenia nieruchomości.
Ile wynosi opłata sądowa od pozwu?
W zależności od wartości dochodzonej kwoty. W sprawach:
1) do 500 złotych – opłata od pozwu wynosi 30 złotych;
2) ponad 500 złotych do 1500 złotych – opłata od pozwu wynosi 100 złotych;
3) ponad 1500 złotych do 4000 złotych – opłata od pozwu wynosi 200 złotych;
4) ponad 4000 złotych do 7500 złotych – opłata od pozwu wynosi 400 złotych;
5) ponad 7500 złotych do 10 000 złotych – opłata od pozwu wynosi 500 złotych;
6) ponad 10 000 złotych do 15 000 złotych – opłata od pozwu wynosi 750 złotych;
7) ponad 15 000 złotych do 20 000 złotych – opłata od pozwu wynosi 1000 złotych.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy związane z windykacją zaległych czynszów. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Odwołanie darowizny
Czy możliwe jest odwołanie darowizny nieruchomości?
Darczyńca może odwołać darowiznę jeszcze niewykonaną, jeżeli po zawarciu umowy jego stan majątkowy uległ takiej zmianie, że wykonanie darowizny nie może nastąpić bez uszczerbku dla jego własnego utrzymania odpowiednio do jego usprawiedliwionych potrzeb.
W przypadku darowizn już wykonanych sprawa jest nieco trudniejsza. Darczyńca może bowiem odwołać darowiznę nawet już wykonaną, tylko w przypadku jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności.
Co należy rozumieć przez „rażącą niewdzięczność”?
Nie istnieje definicja tego pojęcia. Często, aby ustalić czy dane zachowanie należy kwalifikować jako rażącą niewdzięczność należy dokonać przeglądu orzecznictwa sądów powszechnych i Sądu Najwyższego. Pomocne może okazać się także postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 09 maja 2019 r. w sprawie III CSK 315/18, gdzie wskazano, że „rażącą niewdzięcznością” jest świadome zachowanie obdarowanego, skierowane przeciwko darczyńcy w nieprzyjaznym zamiarze, cechujące się znacznym nasileniem złej woli i zmierzające do wyrządzenia darczyńcy krzywdy lub szkody majątkowej, które jest w świetle obowiązujących zasad moralnych odczuwane przez darczyńcę wysoce ujemnie. Naruszenie powinno dotyczyć podstawowych obowiązków ciążących na obdarowanym względem darczyńcy.
Czy przebaczenie darczyńcy ma wpływ na możliwość odwołania darowizny?
Tak. Darowizna nie może być odwołana z powodu niewdzięczności, jeżeli darczyńca obdarowanemu przebaczył, nawet jeśli przed przebaczeniem obdarowany dopuszczał się względem obdarowanego rażącej niewdzięczności
W jaki sposób odwołuje się darowiznę nieruchomości?
Odwołanie darowizny musi nastąpić przez oświadczenie złożone obdarowanemu na piśmie. Należy pamiętać, aby nie uchybić terminowi, bowiem darowizna nie może być odwołana po upływie roku od dnia, w którym uprawniony do odwołania dowiedział się o niewdzięczności obdarowanego.
Czy można odwołać darowiznę w stosunku tylko do jednego małżonka, gdy darowizna weszła do majątku wspólnego małżonków?
Tak. Okoliczność, że darowizna została dokonana na rzecz obojga małżonków i że przedmiot darowizny wszedł do ich majątku wspólnego nie stoi na przeszkodzie odwołania darowizny w stosunku tylko do jednego małżonka. W wypadku takim uważa się, że z chwilą skutecznego odwołania darowizny, rzecz darowana przestała wchodzić do majątku wspólnego, a udział w niej małżonka, w stosunku do którego darowizna nie została odwołana, staje się jego majątkiem osobistym.
Co w sytuacji gdy obdarowany nie chce „oddać” przedmiotu darowizny po otrzymaniu oświadczenia o jej odwołaniu?
W takiej sytuacji należy wytoczyć powództwo o zwrot przedmiotu darowizny.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy o odwołanie darowizn nieruchomości. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Wydanie rzeczy
Jak przed sądem żądać wydania rzeczy, którą posiada osoba trzecia?
Aby sąd wydał wyrok nakazujący osobie trzeciej (czyli posiadającemu nie-właścicielowi) rzecz nieposiadającemu właścicielowi konieczne jest tzw. powództwa windykacyjnego. Właściciel bowiem może żądać od osoby, która faktycznie włada jego rzeczą, aby rzecz została mu wydana, chyba, że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą np. strony łączy umowa dzierżawy czy najmu
Co w sytuacji gdy rzecz, którą posiada osoba trzecia uległa zużyciu i obecnie już nie istnieje?
W celu zaspokojenia roszczenia windykacyjnego powinno nastąpić wydanie rzeczy w naturze. Zużycie rzeczy przez nie-właściciela prowadzi do wygaśnięcia roszczenia windykacyjnego. Odrębną kwestią jest jednak odpowiedzialność posiadacza za zużycie rzeczy i związane z tym roszczenia dotychczasowego właściciela.
Jakie dodatkowe roszczenia ma właściciel w razie posiadania jego rzeczy przez osobę trzecią?
Oprócz podstawowego roszczenia o wydanie rzeczy właścicielowi mogą przysługiwać także szereg innych roszczeń uzupełniających o, roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy o zwrot pożytków i naprawienie szkody z tytułu pogorszenia rzeczy. Należy jednak pamiętać że posiadacz może mieć przeciwstawne roszczenia o zwrot nakładów na rzecz,
Czy w przypadku współwłasności powództwo muszą wytoczyć wszyscy współwłaściciele?
Nie. W przypadku współwłasności legitymacja czynna dla dochodzenia roszczenia windykacyjnego przysługuje każdemu współwłaścicielami, wobec czego nie jest koniecznym aby wszyscy współwłaściciele byli powodami w sprawie.
Jak wykazać przed sądem, że jest się właścicielem rzeczy, którą włada inna osoba?
Roszczenie windykacyjne wymaga przeprowadzenia dowodu własności. W przypadku nieruchomości mających urządzoną księgę wieczystą nie powinno nastręczyć to większych trudności, albowiem ustawa o księgach wieczystych wprowadza domniemanie, że prawo jawne z księgi wieczyste jest wpisane z rzeczywistym stanem prawnym. W przypadku natomiast ruchomości jak i nieruchomości jest to zdecydowanie trudniejsze, albowiem wymaga obalenia domniemania, że osoba władającą rzeczą jest jej właścicielem. Aby obalić to domniemanie można korzystać ze wszelkich środków dowodowych m.in. zeznań świadków czy dowodów z dokumentów.
Jak bronić się przed roszczeniem windykacyjnym?
Pozwany w sprawie o wydanie rzeczy może bronić się na różne sposoby. Może dowodzić, że przysługuje mu skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą, które może wynikać z różnych stosunków prawnych np. użytkowanie, zastaw, dzierżawa czy użyczenie. Inną sposobem obrony jest zaprzeczenie legitymacji czynnej powoda poprzez wykazanie, że nie jest on właścicielem spornej rzeczy. Kolejnym sposobem obrony jest kwestionowanie własnej legitymacji biernej w procesie poprzez wykazanie że nie nie jest się w posiadaniu spronej rzeczy. W przypadku ruchomości można także podnosić zarzut przedawnienia. Roszczenie windykacyjne w stosunku do ruchomości przedawnia się bowiem na zasadach ogólnych, czyli w obecnie obowiązującym stanie prawnym z upływem sześciu lat.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy o wydanie rzeczy. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Prawo spadkowe
Przyjęcie i odrzucenie spadku – odpowiedzialność za długi spadkowe
Czym jest spadek?
W pewnym uproszczeniu spadek to ogół praw i obowiązków majątkowych, które w chwili śmierci osoby fizycznej przechodzą na jej spadkobierców (następców prawnych).
W jaki sposób można zostać powołanym do dziedziczenia?
Polskie prawo przewiduje dwa źródła powołania do spadku: ustawę i testament. Jeśli zmarły nie sporządził za swojego życia testamentu, bądź sporządził testament nieważny, wówczas dojdzie do dziedziczenia z ustawy.
Czy osoby małoletnie mają zdolność do dziedziczenia spadku?
Każda osoba fizyczna od chwili urodzenia ma zdolność do dziedziczenia, w tym także dzieci. Ma to bardzo istotne znaczenie, bowiem w praktyce rodzice często zapominają, że w momencie gdy sami odrzucają spadek po swoich krewnych, kolejnymi osobami, które dochodzą do dziedziczenia są właśnie ich dzieci. Warto o tym pamiętać, w szczególności, gdy w skład spadku wchodzą także długi spadkowe.
Kto dziedziczy z ustawy?
W pierwszej kolejności z ustawy dziedziczą małżonek oraz dzieci zmarłego, a gdyby któreś z dzieci nie dożyło otwarcia spadku, jego udział przypadnie wówczas jego dzieciom (czyli wnukom spadkodawcy). Jeżeli zmarły nie miał małżonka, wówczas z ustawy dziedziczą wyłącznie dzieci spadkodawcy.
Do drugiej grupy spadkobierców należą małżonek spadkodawcy oraz jego rodzice. Jeżeli zmarły nie miał małżonka, wówczas z ustawy dziedziczą wyłącznie rodzice
Kolejną grupę spadkobierców stanowią małżonek i rodzeństwo spadkodawcy (oraz zstępni rodzeństwa, jeżeli rodzeństwo to nie dożyło otwarcia spadku)
W dalszej kolejności z ustawy dziedziczą dziadkowie spadkodawcy, a także pasierbowie.
Jeżeli wszyscy krewni odrzucili spadek, wówczas w ostatniej kolejności do dziedziczenia ustawowego dochodzi gmina ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy.
Jakie są przyczyny nieważności testamentu?
Kodeks cywilny przewiduje szereg okoliczności, które powodują, że testament jest nieważny. Należą do nich w szczególności:
- sporządzenie testamentu w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli;
- sporządzenie testamentu pod wpływem błędu uzasadniającego przypuszczenie, że gdyby spadkodawca nie działał pod wpływem błędu, nie sporządziłby testamentu tej treści;
- sporządzenie testamentu pod wpływem groźby.
- sporządzenie testamentu sprzecznego z zasadami współżycia społecznego
- powołanie spadkobiercy w testamencie pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu
- podstawienie powiernicze zawarte w testamencie
- sporządzenie testamentu wspólnego (np. sporządzenie jednego testamentu przez dwóch współmałżonków)
- sporządzenie testamentu w formie nie przewidzianej przez kodeks cywilny
- sporządzenie testamentu przez przedstawiciela
Kto może stwierdzić nieważność testamentu?
Stwierdzić nieważność testamentu może wyłącznie sąd. Stwierdzenie takie w praktyce najczęściej zapada w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku albo w postępowaniu o uchylenie lub zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. Możliwe jest także wytoczenie odrębnego powództwa o ustalenie nieważności testamentu. Należy pamiętać jednak, że istnieje ograniczenie czasowe do stwierdzenia nieważności testamentu, gdyż na nieważność testamentu nie można się powoływać po upływie 3 lat od dnia, w którym osoba mająca w tym interes dowiedziała się o przyczynie nieważności, a w każdym razie po upływie lat 10 od dnia otwarcia spadku.
Jakie skutki wywołuje nieważny testament?
Nieważny testament nie wywołuje żadnych skutków prawnych, jest zatem także bezskuteczny.
W jakiej formie może zostać sporządzony testament?
Polskie prawo przewiduje trzy formy testamentów zwykłych
- a) testament własnoręczny
- b) testament notarialny
- c) testament allograficzny (sporządzany przez oświadczenie swojej ostatniej woli ustnie wobec wójta (względnie burmistrza, prezydenta miasta), starosty, marszałka województwa, sekretarza powiatu albo gminy lub kierownika urzędu stanu cywilnego, przy czym wymagana jest przy składania takiego oświadczenia obecności przynajmniej dwóch świadków)
Natomiast dodatkowo w pewnych wyjątkowych sytuacjach możliwe jest także sporządzenie testamentu ustnego oraz testamentu podróżnego. W przypadku wojny lub mobilizacji albo przebywania w niewoli pewne ściśle określone przez przepisy kategorie osób mogą sporządzić testament wojskowy.
Na czym polega testament ustny?
Testament ustny sporządza się w ten sposób, że spadkodawca oświadcza swoją wolę ustnie przy jednoczesnej obecności co najmniej trzech świadków. Można go sporządzić jedynie wówczas, gdy istnieje obawa rychłej śmierci spadkodawcy albo jeśli wskutek szczególnych okoliczności zachowanie zwykłej formy testamentu jest niemożliwe lub bardzo utrudnione.
Jak przyjąć spadek?
Spadek nabywa się już z chwilą śmierci spadkodawcy z mocy samego prawa. Jednak nabycie to nie ma charakteru definitywnego. W określonym terminie spadkobierca może złożyć przed sądem bądź przed notariuszem oświadczenie co do spadku, w którym:
- przyjmie spadek wprost, albo
- przyjmie spadek z dobrodziejstwem inwentarza, albo
- odrzuci spadek
Czy dziecko może złożyć oświadczenie o odrzuceniu lub przyjęciu spadku?
Osoba, która nie ma ukończonych 18 lat nie może samodzielnie złożyć oświadczenia o odrzuceniu lub przyjęciu spadku, ponieważ nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych. W imieniu takiej osoby działa jej przedstawiciel ustawowy, czyli z reguły rodzic. Należy pamiętać, że na odrzucenie lub przyjęcie spadku wprost w imieniu małoletniego konieczne jest uzyskanie zgody sądu opiekuńczego.
Jaki jest termin na złożenie oświadczenia?
Oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Jeżeli w tym czasie spadkobierca nie złoży żadnego oświadczenia, wówczas, w obecnym stanie prawnym, jest to jednoznaczne z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza.
Jak wygląda postępowanie sądowe w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku?
Wniosek do sądu o stwierdzenia nabycia spadku może złożyć osoba mająca w tym interes prawny, a więc przede wszystkim każdy ze spadkobierców, ale także wierzyciele spadkodawcy, uprawnieni do zachowku czy zapisobiercy.
Postępowanie toczy się w trybie nieprocesowym, a uczestnikami postępowania powinny być wszystkie osoby mogące wchodzić w rachubę jako spadkobiercy ustawowi i testamentowi.
W toku postępowania sąd bada z urzędu kto jest spadkobiercą oraz czy zmarły pozostawił testament. Sąd nie bada jednak jakie składniki wchodzą w skład spadku i kto ma je otrzymać. Takie rozstrzygnięcia następują w ramach tzw. działu spadku.
Jaki jest koszt postępowania o stwierdzenie nabycia spadku?
W sprawie o stwierdzenie nabycia spadku od wniosku pobierana jest opłata stała w wysokości 100 zł. Jeżeli od otwarcia spadku nie upłynęło jeszcze 6 miesięcy, wówczas konieczne będzie dodatkowo złożenie oświadczenia o odrzuceniu bądź przyjęciu spadku. Odebranie oświadczenia o przyjęciu bądź odrzucenia spadku wiąże się z opłatą w kwocie 100 zł.
Wynagrodzenie adwokata za prowadzenie sprawy uzgadniane jest indywidualnie, na etapie przed złożeniem wniosku.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy o stwierdzenie nabycia spadku i inne sprawy związane z odpowiedzialnością za długi spadkowe. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Zachowki
Czym jest zachowek?
Jest to roszczenie pieniężne skierowane do powołanego testamentem spadkobiercy, które przysługuje osobom najbliższym zmarłego, w przypadku gdyby ten pominął ich przy sporządzeniu testamentu. Rozmiar roszczenia uzależniony jest od wielkości udziału spadkowego, jaki przypadałby danej osobie przy dziedziczeniu ustawowym.
Komu należy się zachowek?
Zachowek należy się wyłącznie zstępnym (czyli dzieciom, wnukom, prawnukom), małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy. Zatem rodzeństwo spadkodawcy nie może domagać się zachowku po swoim zmarłym bracie czy siostrze.
Prawo do zachowku nie będzie jednak przysługiwało zstępnym spadkodawcy, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, w sytuacji gdy:
- zostali wydziedziczeniu
- zostali uznani za niegodnych dziedziczenia
- odrzucili spadek przypadający im z mocy ustawy
- zrzekli się dziedziczenia
Czym jest wydziedziczenie?
Wydziedziczenie polega ma pozbawieniu zstępnych (czyli dzieci, wnuków, prawnuków itd.), małżonka oraz rodziców prawa do zachowku. Aby można było skutecznie kogoś wydziedziczyć musi zaistnieć przynajmniej jedna z następujących przesłanek:
- potencjalny spadkobierca wbrew woli spadkodawcy postępuje uporczywie w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego;
- potencjalny spadkobierca dopuścił się względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci;
- potencjalny spadkobierca uporczywie nie dopełnia względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych.
Należy pamiętać, że wydziedziczenie jest bezskuteczne, jeżeli spadkodawca przebaczył spadkobiercy.
Jaka jest wysokość zachowku?
Wysokość zachowku zawsze będzie uzależniona od wysokości spadku. Jeżeli uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo jeżeli uprawniony jest małoletni roszczenie o zachowek wynosi 2/3 wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, w innych zaś wypadkach – 1/2 wartości tego udziału
Czy dokonane darowizny mają wpływ na wysokość roszczenia o zachowek?
Ogólna zasada stanowi, że należy doliczyć wartość darowizn do wartości spadku. Istnieją przy tym pewne wyjątki, a mianowicie nie podlegają doliczeniu:
- drobne darowizny, zwyczajowo w danych stosunkach przyjęte (np. prezenty urodzinowe, prezenty świąteczne), niezależnie od tego kiedy i na czyją rzecz zostały dokonane
- darowizny dokonane na rzecz osób niebędących spadkobiercami ani uprawnionymi do zachowku przed więcej niż dziesięciu laty, licząc wstecz od otwarcia spadku
- jeżeli zachowek obliczany jest dla zstępnego, nie dolicza się do spadku darowizn uczynionych przez spadkodawcę w czasie, kiedy nie miał zstępnych, chyba że uczyniono to na mniej niż trzysta dni przed urodzeniem się zstępnego.
- jeżeli zachowek obliczany jest dla małżonka, nie dolicza się do spadku darowizn dokonanych przed zawarciem małżeństwa.
Czy roszczenie o zachowek się przedawnia?
Tak, jest to roszczenie o charakterze majątkowym, zatem podlega przedawnieniu. Roszczenie to ulega przedawnieniu w terminie pięciu lat od ogłoszenia testamentu.
Jaki jest koszt postępowania o zapłatę zachowku?
W przypadku gdy obowiązany do zapłaty zachowku nie chce dobrowolnie spełnić świadczenia koniecznym staje się skierowanie sprawy drogę postępowania sądowego.
W sprawie o zapłatę zachowku od pozwu pobierana jest opłata stosunkowa, uzależniona od wartości przedmiotu sporu.
Dodatkowo wytaczając powództwo należy mieć na uwadze, że w toku procesu mogą pojawić się dodatkowe wydatki, takie jak m.in. wynagrodzenie i zwrot kosztów poniesionych przez biegłych.
Wynagrodzenie adwokata za prowadzenie sprawy uzgadniane jest indywidualnie, na etapie przed wytoczeniem powództwa.
Należy pamiętać, że w razie wygrania sprawy, zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi ja jego żądanie, koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy o zapłatę zachowku. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Dział spadku
Na czym polega dział spadku?
W sytuacji gdy do dziedziczenia dochodzi więcej niż jedna osoba powstaje między nimi wspólność co do całego spadku. Może ona ustać w wyniku dokonania podziału majątku spadkowego, czyli tzw. działu spadku.
Czy istnieje obowiązek dokonania działu spadku?
Ustawa w zasadzie nie nakłada na współspadkobierców obowiązku dokonania działu spadku, an i nie określa terminu w jakim powinien zostać on dokonany. Jednakże z praktycznego punktu widzenia współwłasność poszczególnych składników spadku rodzi wiele komplikacji oraz może być źródłem nieporozumień pomiędzy współspadkobiercami, dlatego warto dokonać dział spadku.
Jak wygląda sądowy dział spadku?
W przypadku braku porozumienia co do sposobu dokonania podziału jedyną możliwością jest złożenie wniosku do sądu o dokonanie działu spadku. Uprawnienie do złożenia wniosku ma każdy ze współspadkobierców oraz nabywca udziału w spadku. W toku postępowania sąd ustala skład majątku spadkowego oraz jego wartość. Od dokonanych przez sąd ustaleń będzie zależała wartość udziałów przysługujących poszczególnych spadkobiercom, a co za tym idzie wydzielenie sched spadkowych oraz wysokość spłat i dopłat. Po ustaleniu składu i wartości przedmiotów wchodzących w skład majątku spadkowego sąd wybiera sposób podziału tego majątku. Może to nastąpić w ten sposób, że poszczególne przedmioty zostaną podzielone fizycznie i przyznane każdemu ze współspadkobierców w stosunku do wielkości jego udziałów. Jeżeli wartość przyznanych części nie odpowiada wielkości udziałów można ustalić stosowne dopłaty. Możliwe jest także przyznanie pewnych bądź wszystkich przedmiotów jednemu spośród spadkobierców z obowiązkiem dokonania przez niego spłat na rzecz pozostałych spadkobierców. Innym sposobem dokonania podziału jest tzw. podział cywilny, polegający na sprzedaniu przedmiotów należnych do spadku, a następnie podział uzyskanej kwoty pomiędzy spadkobierców, stosownie do przysługujących im udziałów.
Zadaniem sądu jest dokonanie oceny, który ze sposobów podziału należy wybrać w konkretnych okolicznościach. Jeżeli jednak uczestnicy postępowania sami zgodnie wskazują jak chcą dokonać podziału, wówczas sąd jest związany takim zgodnym wnioskiem, o ile nie jest to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego lub nie narusza uzasadnionego interesu osób uprawnionych.
Jaki jest termin na wystąpienie z wnioskiem o dział spadku?
Prawo do wystąpienia z wnioskiem o dział spadku nie jest ograniczone żadnym terminem.
Co staje się z postanowieniem w przedmiocie działu spadku, gdy postanowienie o stwierdzenie nabycia spadku zostanie zmienione?
Może zdarzyć się taka sytuacja, że po zakończeniu postępowania o dział spadku z jakichś przyczyn postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku zostanie zmienione. Przykładowo do takiej sytuacji dojdzie gdy odnajdzie się testament spadkodawcy. Następstwem tego może być zmiana kręgu spadkobierców, a także wielkość przysługujących im udziałów. W takiej sytuacji zainteresowany może żądać wznowienia postępowania o dział spadku bądź domagać się ustalenia, że dokonany dział jest bezskuteczny.
Kiedy dział spadku połączony jest ze zniesieniem współwłasności?
Zwykły dział spadku następuje wówczas, gdy majątek spadkodawcy dzielony jest wyłącznie pomiędzy spadkobierców. Natomiast jeżeli spadkodawca był współwłaścicielem jakichś rzeczy (np. nieruchomości), wówczas należy przeprowadzić dział spadku połączony ze zniesieniem współwłasności.
Jaki jest koszt postępowania o sądowy dział spadku?
W sprawie o dział spadku od wniosku pobierana jest opłata stała w wysokości 500 zł, a jeżeli wniosek zawiera zgodny projekt działu, wówczas należy uiścić opłatę sądową w wysokości 300 zł
Jeżeli dział spadku ma być połączony także ze zniesieniem współwłasności wówczas opłata stała wynosi 1.000 zł, a jeżeli wniosek zawiera zgodny projekt działu i zniesienie współwłasności, wówczas należy uiścić opłatę sądową w wysokości 600 zł
Wynagrodzenie adwokata za prowadzenie sprawy uzgadniane jest indywidualnie, na etapie przed złożeniem wniosku.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy o dział spadku, a także inne sprawy spadkowe. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Uchylenie się od skutków nieodrzucenia lub odrzucenia spadku
Czy można uchylić się od skutków prawnych wadliwego oświadczenia?
Jeżeli oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku zostało złożone pod wpływem błędu lub groźby istnieje możliwość uchylenia się od skutków prawnych. Takie uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia powinno nastąpić przed sądem, a spadkobierca powinien jednocześnie oświadczyć, czy i jak spadek przyjmuje, czy też go odrzuca.
Czy można uchylić się od skutków prawnych wadliwego oświadczenia nie przed sądem, ale przed notariuszem?
Nie. Uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia może nastąpić wyłącznie przed sądem.
Czy każdy błąd może być przyczyną do uchylenia się od skutków prawnych oświadczenia o przyjęciu/odrzuceniu spadku
Nie. Aby można było złożyć skuteczne oświadczenie uchylenia się od skutków prawnych oświadczenia o przyjęciu/odrzuceniu spadku błąd musi dotyczyć treści oświadczenia oraz być istotny. Jednakże jak wskazuje w swoich licznych orzeczeniach Sąd Najwyższy, niewiedza spadkobiercy o stanie spadku mimo podjętych działań zmierzających do jego ustalenia może być uznana za błąd istotny.
W jakim terminie można złożyć oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia złożonego pod wpływem błędu bądź groźby?
Uprawnienie do uchylenia się od skutków prawnych wadliwego oświadczenia wygasa po upływie roku od chwili, w której spadkobierca wykrył błąd, lub w której ustał stan obawy. Roczny termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem wnioskodawca złoży w sądzie pismo zawierające żądanie odebrania od niego oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia co do przyjęcia/odrzucenia spadku. Data, kiedy sąd odbierze to oświadczenie, dla zachowania wspomnianego terminu pozostaje nieistotna, co jest o tyle ważne, że najczęściej od dnia złożenia wniosku w sądzie do dnia posiedzenia w przedmiocie rozpoznania wniosku mija wiele miesięcy.
Co w razie złożenia oświadczenia o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku złożonego w stanie wyłączającym świadome i swobodne powzięcie decyzji i wyrażanie woli?
Takie oświadczenie jest bezwzględnie nieważne.
Jaki jest koszt postępowania o zatwierdzenie przez sąd uchylenia się od skutków prawnych wadliwego oświadczenia o przyjęciu/odrzucenia spadku?
Od wniosku pobierana jest opłata stała w wysokości 100 zł. Jeżeli również przed sądem będzie składane oświadczenie przyjęciu/odrzuceniu spadku wówczas należy uiścić dodatkowo opłatę w kwocie 100 zł.
Wynagrodzenie adwokata za prowadzenie sprawy uzgadniane jest indywidualnie, na etapie przed złożeniem wniosku.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy o zatwierdzenie przez sąd uchylenia się od skutków prawnych wadliwego oświadczenia o przyjęciu/odrzuceniu spadku oraz inne sprawy spadkowe. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Niegodność dziedziczenia
Na czym polega niegodność dziedziczenia?
W pewnych ściśle określonych przez kodeks cywilny sytuacjach spadkobierca może zostać uznany przez sąd za niegodnego dziedziczenia, w wyniku czego będzie traktowany tak jakby nie dożył otwarcia spadku. Przyczynami pozwalającymi stwierdzić niegodność dziedziczenia są:
1) popełnienie umyślnego ciężkiego przestępstwa przeciwko spadkodawcy;
2) nakłonienie spadkodawcy podstępem lub groźbą do sporządzenia lub odwołania testamentu albo przeszkodzenie mu w sporządzeniu lub odwołaniu testamentu
3) umyślne ukrycie lub zniszczenie testamentu, podrobienie lub przerobienie testamentu albo świadomie skorzystanie z testamentu podrobionego lub przerobionego przez inną osobę.
Żadna inna przyczyna nie może stanowić podstawy niegodności dziedziczenia.
Czy umyślne, ciężkie przestępstwo przeciwko osobie bliskiej dla spadkodawcy również uzasadnia uznanie spadkobiercy za niegodnego?
Nie. Aby spadkobiercę uznać za niegodnego na podstawie pierwszej z powyżej podanych przesłanek, umyślne, ciężkie przestępstwo musi zostać popełnione przeciwko samemu spadkodawcy.
Czy w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku sąd może rozstrzygnąć o niegodności dziedziczenia?
Nie, kwestia niegodności nie może być rozstrzygnięta w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku. Konieczne zatem jest wytoczenie odrębnego powództwa zawierającego stosowne żądanie.
Czy niegodnym dziedziczenia może być także spadkobierca testamentowy?
Tak. Niegodnym dziedziczenia może być zarówno spadkobierca ustawowy jak i testamentowy. Co więcej, niegodnym dziedziczenia może być także zapisobierca zwykły jak i zapisobierca windykacyjny.
Czy wytoczenie powództwa o uznanie za niegodnego dziedziczenia jest ograniczone jakimś terminem?
Tak. Powództwo takie można wytoczyć w ciągu roku od powzięcia wiadomości o przyczynie niegodności, jednakże nie później niż z upływem 3 lat od otwarcia spadku.
Jaki skutek dla spraw o niegodność dziedziczenia ma przebaczenie spadkodawcy?
Przebaczenie ma olbrzymie znaczenie w tego typu sprawach. Spadkobierca nie może bowiem zostać uznany za niegodnego, jeżeli spadkodawca mu przebaczył. Przebaczenie może zostać dokonane w dowolnej formie, także w sposób dorozumiany.
Jaki jest koszt postępowania o stwierdzenie niegodności dziedziczenia?
W sprawie o stwierdzenie niegodności dziedziczenia od pozwu pobierana jest opłata stosunkowa, uzależniona od wartości przedmiotu sporu, czyli wartości udziału pozwanego w spadku.
Dodatkowo wytaczając powództwo należy mieć na uwadze, że w toku procesu mogą pojawić się dodatkowe wydatki, takie jak m.in. wynagrodzenie i zwrot kosztów poniesionych przez biegłych.
Wynagrodzenie adwokata za prowadzenie sprawy uzgadniane jest indywidualnie, na etapie przed wytoczeniem powództwa.
Należy pamiętać, że w razie wygrania sprawy, zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi ja jego żądanie, koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy o stwierdzenie niegodności dziedziczenia. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Sprawy o zapłatę
Sprawy o zapłatę z umów ubezpieczenia
Na czym polega umowa ubezpieczenia?
Zawierając umowę ubezpieczenia na życie, dom czy samochód otrzymujemy od Towarzystwa gwarancję wypłaty odszkodowania w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku. W zamian za to ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.
Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie:
1) przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku;
2) przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.
W jakim czasie ubezpieczyciel ma obowiązek wypłacenia odszkodowania?
Co do zasady ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.
Na czym polega umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC)?
Przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczony. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.
Co w sytuacji gdy ubezpieczyciel odmawia wpłaty odszkodowania, bądź wypłaca zaniżone odszkodowanie?
Gdy ubezpieczyciel kwestionuje swoją odpowiedzialność i odmawia naprawienia szkody, bądź uznaje swoją odpowiedzialność, ale w niewielkim wymiarze i wypłaca zaniżone odszkodowanie, w takiej sytuacji ubezpieczony może dochodzić należnego mu odszkodowania przed sądem.
Zatem w przypadku wypłaty niewielkiego odszkodowania warto udać się adwokata, aby ten po przeanalizowaniu dokumentów i bazując na swoim doświadczeniu zawodowym mógł oszacować czy oszacowane przez ubezpieczyciela odszkodowanie zostało prawidłowo obliczone. W praktyce bowiem często zdarza się, że wypłacone przez ubezpieczyciela odszkodowanie stanowi jedynie niewielki procent należnej ubezpieczonemu kwoty.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy związane ze sporami z ubezpieczycielami. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Sprawy o zapłatę z bankami i pozabankowymi instytucjami
Dlaczego gdy jestem pozwany o zapłatę warto udać się na poradę do adwokata?
Niejednokrotnie zdarza się, że klienci otrzymują pozew o zapłatę, gdzie stroną powodową jest bank bądź instytucja parabankowa. Warto w takiej sytuacji udać się na poradę prawną do adwokata, który na podstawie dokumentów dokona analizy zasadności roszczenia jak i jego wysokości. Często bowiem zawierane umowy zawierają klauzule niedozwolone, przez co powództwo jest bezzasadne, albo też jest zasadne w niewielkim zakresie
Czym są klauzule abuzywne (klauzule niedozwolone)?
To takie postanowienia umowy zawieranej z konsumentem, na których brzmienie nie miał on wpływu, a które rażąco naruszają jego interesy oraz kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami. Niedozwolone postanowienia umowne pojawiają się nie tylko w umowach kredytowych czy umowach o pożyczkę, ale także bardzo często znajdują się również w regulaminach sklepów internetowych.
Czy występowanie klauzuli abuzywnej automatycznie oznacza nieważność całej umowy?
Nie. Umowa zawierająca klauzule abuzywne, która zostanie pozbawiona zapisów uznanych za niedozwolone, w dalszym ciągu pozostaje wiążąca dla obu stron. Sam fakt występowania klauzul abuzywnych nie skutkuje więc automatycznie nieważnością całej umowy. Może jednak mieć duże znaczenie na rozmiar należnego stronie świadczenia, w zależności od konkretnego stanu faktycznego.
Czy postanowienia niedozwolone możemy spotkać również w umowach ubezpieczenia?
Zawierając umowę ubezpieczenia na życie, dom czy samochód otrzymujemy od Towarzystwa gwarancję wypłaty odszkodowania w określonych sytuacjach. Doprecyzowaniem reguł wypłaty odszkodowania stanowią Ogólne Warunku Ubezpieczenia. Jest to dokument, na którego treść konsument nie ma wpływu przy podpisywaniu umowy ubezpieczenia. W toku późniejszego sporu z ubezpieczycielem niejednokrotnie okazuje się, że OWU zawiera zapisy niedozwolone, co ma później przełożenie na rozstrzygnięcie w sporze z ubezpieczycielem.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka pomaga w sporach o zapłatę z bankami i innymi instytucjami świadczącymi pożyczki i kredyty. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Sprawy o zapłatę dotyczące czynszu i dzierżawy
Co w sytuacji gdy najemca ignoruje wezwania do zapłaty zaległego czynszu?
W sytuacji, gdy najemca nie płaci należnego wynajmującego czynszu, a wszelkie wezwania do zapłaty nie przynoszą rezultatu jedyną możliwością odzyskania pieniędzy pozostaje wytoczenie powództwa przed sądem.
Czy tylko osoba, która podpisała umowę najmu odpowiada za nieuregulowany w terminie czynsz?
Nie, zgodnie z kodeksem cywilnym za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na jego utrzymaniu, którzy nie są w stanie utrzymać się samodzielnie.
Za ile miesięcy musi zalegać z zapłatą czynszu najemca aby można było skierować sprawę do sądu?
Wystarczy, że najemca nie zapłaci czynszu za jeden miesiąc, aby można było dochodzić należności przed sądem.
Jak napisać pozew o zapłatę zaległego czynszu?
Taki pozew musi spełniać wymagania formalne, jakie przepisy kodeksu postępowania cywilnego stawiają każdemu innemu pozwowi. Do pozwu należy dołączyć także dowód uiszczenia opłaty sądowej od pozwu, dowody potwierdzające, że powód jest właścicielem lokalu (np. odpis z księgi wieczystej, akt notarialny), umowę najmu, wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania lub odbioru listu. Można także sporządzić zestawienie zaległości czynszowych, aby sąd nie miał problemów z ustaleniem z czego wynika żądana pozwem kwota.
Jaki sąd będzie właściwy do rozpoznania sprawy?
Sądem właściwym do rozpoznania sprawy jest sąd rejonowy miejsca zamieszkania pozwanego lub miejsca położenia nieruchomości.
Ile wynosi opłata sądowa od pozwu?
W zależności od wartości dochodzonej kwoty. W sprawach:
1) do 500 złotych – opłata od pozwu wynosi 30 złotych;
2) ponad 500 złotych do 1500 złotych – opłata od pozwu wynosi 100 złotych;
3) ponad 1500 złotych do 4000 złotych – opłata od pozwu wynosi 200 złotych;
4) ponad 4000 złotych do 7500 złotych – opłata od pozwu wynosi 400 złotych;
5) ponad 7500 złotych do 10 000 złotych – opłata od pozwu wynosi 500 złotych;
6) ponad 10 000 złotych do 15 000 złotych – opłata od pozwu wynosi 750 złotych;
7) ponad 15 000 złotych do 20 000 złotych – opłata od pozwu wynosi 1000 złotych.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy związane z windykacją zaległych czynszów. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Sprawy o zapłatę zachowku
Sprawy o zapłatę w sprawach gospodarczych
Niejednokrotnie zdarza się, że kontrahent przedsiębiorcy nie wywiązuje się ze swojej części zobowiązania i nie płaci za wykonaną usługę czy dostarczony towar. W takich sytuacjach warto skorzystać z pomocy adwokata. Doświadczenie w tego typu sprawach może pomóc w ściągnięciu wierzytelności jeszcze na etapie przedsądowym.
W razie natomiast fiaska negocjacji, adwokat pomoże przejść przez proces o zapłatę należności w postępowaniu gospodarczym, które zawiera wiele odmienności od typowego procesu o zapłatę i nakłada na przedsiębiorcę szereg obowiązków, którym trzeba sprostować już na etapie wytaczania powództwa.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka pomaga w sporach o zapłatę w postępowaniach pomiędzy przedsiębiorcami. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Sprawy gospodarcze
Bieżąca obsługa przedsiębiorców
W ramach bieżącej obsługi prawnej przedsiębiorców adwokat m.in. przygotowuje i analizuje umowy gospodarcze dla przedsiębiorców, udziela na bieżąco porad prawnych związanych z prowadzoną działalnością, w tym także porad w zakresie prawa pracy czy prawa handlowego, bierze udział w procesach związanych z przedsiębiorcami, w negocjacjach biznesowych, a także zapewnia pomoc w windykowaniu wierzytelności.
Zakres usług i wynagrodzenie ustalane jest indywidualnie, w zależności od zapotrzebowania danego przedsiębiorcy.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka zapewnia bieżącą obsługę prawną przedsiębiorców. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Sprawy o zapłatę w sprawach gospodarczych
Niejednokrotnie zdarza się, że kontrahent przedsiębiorcy nie wywiązuje się ze swojej części zobowiązania i nie płaci za wykonaną usługę czy dostarczony towar. W takich sytuacjach warto skorzystać z pomocy adwokata. Doświadczenie w tego typu sprawach może pomóc w ściągnięciu wierzytelności jeszcze na etapie przedsądowym.
W razie natomiast fiaska negocjacji, adwokat pomoże przejść przez proces o zapłatę należności w postępowaniu gospodarczym, które zawiera wiele odmienności od typowego procesu o zapłatę i nakłada na przedsiębiorcę szereg obowiązków, którym trzeba sprostować już na etapie wytaczania powództwa.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka pomaga w sporach o zapłatę w postępowaniach pomiędzy przedsiębiorcami. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Tworzenie i przekształcanie spółek
Adwokat pomaga swoim klientom w procesie zakładaniu spółki. Już na tym etapie często osobie tworzącej spółce niezbędna jest pomoc prawna w wybraniu odpowiedniej formy przy uwzględnieniu charakteru zamierzonej działalności gospodarczej. Dodatkowo należy zauważyć, że prawidłowe złożenie wniosków do Krajowego Rejestru Sądowego wiąże się z reguły z dużym wyzwaniem dla osoby, która nie ma doświadczenia w tego typu sprawach, dlatego niezbędna może okazać się pomoc doświadczonej osoby.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka pomaga klientom w tworzeniu spółek jak również w ich późniejszym przekształcaniu. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Sprawy o nieważne uchylenie uchwały wspólników
Kiedy można wytoczyć powództwo o uchylenie uchwały wspólników?
Takie postępowanie można zainicjować jeżeli uchwała wspólników jest sprzeczna z umową spółki bądź dobrymi obyczajami i godząca w interesy spółki lub ma na celu pokrzywdzenie wspólnika
Kto może wytoczyć powództwo o uchylenie uchwały wspólników?
Legitymację do wytoczenia takiego powództwa przysługuje:
1) zarządowi, radzie nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz poszczególnym ich członkom;
2) wspólnikowi, który głosował przeciwko uchwale, a po jej powzięciu zażądał zaprotokołowania sprzeciwu;
3) wspólnikowi bezzasadnie niedopuszczonemu do udziału w zgromadzeniu wspólników;
4) wspólnikowi, który nie był obecny na zgromadzeniu, jedynie w przypadku wadliwego zwołania zgromadzenia wspólników lub też powzięcia uchwały w sprawie nieobjętej porządkiem obrad;
5) w przypadku pisemnego głosowania, wspólnikowi, którego pominięto przy głosowaniu lub który nie zgodził się na głosowanie pisemne albo też który głosował przeciwko uchwale i po otrzymaniu wiadomości o uchwale w terminie dwóch tygodni zgłosił sprzeciw.
W jakim terminie można wytoczyć powództwo o uchylenie uchwały wspólników?
Powództwo o uchylenie uchwały wspólników należy wnieść w terminie miesiąca od dnia otrzymania wiadomości o uchwale, nie później jednak niż w terminie sześciu miesięcy od dnia powzięcia uchwały.
Kiedy można wytoczyć powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały wspólników?
Takie postępowanie można zainicjować jeżeli uchwała wspólników jest sprzeczna z ustawą
Kto może wytoczyć powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały wspólników?
Takie powództwo mogą wytoczyć dokładne te same podmioty, którym przysługuje prawo do wytoczenia powództwa o uchylenie uchwały wspólników
W jakim terminie można wytoczyć powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały wspólników?
Prawo do wniesienia powództwa wygasa z upływem sześciu miesięcy od dnia otrzymania wiadomości o uchwale, jednakże nie później niż z upływem trzech lat od dnia powzięcia uchwały.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka pomaga klientom w sprawach związanych ze stwierdzeniem nieważności uchwały wspólników jak również w sprawach o uchylenie uchwały wspólników. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Sporządzanie i analiza umów gospodarczych
Adwokat pomaga w sporządzaniu wszelkiego rodzaju umów gospodarczych, m.in. umowy o najem lokalu, umowy o dzieło, umowy zlecenia, umowy spółek cywilnych, umowy zbycia udziałów, umowy sponsoringu, umowy dzierżawy, dostawy czy umowy o roboty budowlane.
Możliwe jest także powierzenie adwokatowi przeanalizowania umowy, którą klient zamierza zawrzeć pod kątem sprawdzenia czy umowa w należyty sposób zabezpiecza interes klienta.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka sporządza umowy gospodarcze dla klientów jak również dokonuje analizy umów. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Sprawy administracyjne
Czy od decyzji administracji publicznej służy odwołanie?
Tak, od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie. Właściwy do rozpatrzenia odwołania jest co do zasady organ administracji publicznej wyższego stopnia Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie
Co robić gdy organ odwoławczy wydał decyzję, w której utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję?
W takiej sytuacji stronie służy prawo wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Skargę należy wnieść w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji stronie
Czy wydanie wyroku przez WSA wyczerpuje możliwości zaskarżenia?
Od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie co do zasady przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach:
1) naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie;
2) naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy administracyjne. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.
Upadłość konsumencka
Czemu służy postępowanie upadłościowe osób fizycznych?
Postępowanie upadłościowe ma na celu doprowadzenie do oddłużenia niewypłacalnych osób fizycznych. Jest więc swego rodzaju szansą dla dłużników, którzy z różnych, często niezawinionych od siebie przyczyn popadli w stan niewypłacalności.
W jakich sytuacjach Sąd może ogłosić upadłość osoby fizycznej?
Upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Przez pojęcie niewypłacalności należy rozumieć sytuację, gdy dłużnik nie ma zdolności do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Przyjmuje się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące.
Jaki sąd rozpoznaje wniosek o ogłoszenie upadłości?
Sprawy o ogłoszenie upadłości rozpoznaje sąd upadłościowy. Sądem upadłościowym jest zaś sąd rejonowy – sąd gospodarczy, właściwy ze względu na miejsce głównego ośrodka podstawowej działalności dłużnika, a w przypadku osoby fizycznej domniemywa się, że głównym ośrodkiem podstawowej działalności jest miejsce zwykłego pobytu tej osoby.
Obecnie w Polsce mamy 30 sądów upadłościowych. Dla dłużników zamieszkujących w powiecie tureckim, sądem właściwym do spraw związanych z upadłością będzie Sąd Rejonowy Poznań-Stare Miasto w Poznaniu XI Wydział Gospodarczy do spraw Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych
Co powinien zawierać wniosek o ogłoszenie upadłości osoby fizycznej
Wniosek o ogłoszenie upadłości osoby fizycznej powinien zawierać:
- imię i nazwisko dłużnika
- numer PESEL
- miejsce zamieszkania;
- NIP, jeżeli dłużnik ma taki numer;
- wskazanie miejsca, w którym znajduje się główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika, czyli w przypadku osoby fizycznej de facto miejsce zwykłego pobytu dłużnika
- wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek;
- dowody potwierdzające okoliczności wskazane w uzasadnieniu wniosku
- aktualny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników;
- spis wierzycieli z podaniem ich adresów i wysokości wierzytelności każdego z nich oraz terminów zapłaty
- spis wierzytelności spornych
- oświadczenie o spłatach wierzytelności lub innych długów dokonanych w terminie sześciu miesięcy przed dniem złożenia wniosku;
- spis podmiotów zobowiązanych majątkowo wobec dłużnika wraz z adresami, z określeniem wierzytelności, daty ich powstania i terminów zapłaty;
- wykaz tytułów egzekucyjnych oraz tytułów wykonawczych przeciwko dłużnikowi;
Jak długo trwa rozpoznanie wniosku o ogłoszenie upadłości?
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe, postanowienie w sprawie ogłoszenia upadłości sąd powinien wydać w terminie dwóch miesięcy od dnia złożenia wniosku.
Ile wynosi opłata od wniosku o ogłoszenie upadłości?
Opłata sądowa od wniosku o upadłość wynosi 30 zł. Opłatę należy uiścić w kasie sądu lub wpłacić przelewem na rachunek bankowy sądu. Dowód uiszczenia opłaty należy załączyć do składanego wniosku o upadłość konsumencką.
Kancelaria Adwokacka adwokata Tomasza Janiaka prowadzi sprawy związane z upadłością konsumencką, a także inne sprawy dotyczące postępowania upadłościowego i restrukturyzacyjnego. Celem umówienia spotkania proszę o kontakt telefoniczny bądź mailowy.